maandag 28 november 2011

Binnenmaasloop 2011

Afgelopen zaterdag was het weer eens zover: de Binnenmaasloop (halve marathon), georganiseerd door AV Spirit. Voorheen altijd in het voorjaar, een week voor de marathon van Rotterdam, nu eind november. Of dat een verbetering is, ik weet het nog niet. Wellicht komen er nu meer mensen op af.
Echter om een uur voor de 'halve' de vijf kilometer (10:00 uur) te laten starten, vind ik niet zo'n goed idee. Vooral als je met meerdere vrienden, familieleden of clubgenoten komt en je niet allemaal dezelfde afstand loopt, dan zit er wel heel veel tijd tussen. En nu was het zaterdag gelukkig wel droog, maar er stond een behoorlijke wind, dus echt comfortabel was het daardoor niet. Ook al omdat er geen douchegelegenheid aanwezig was. Aangezien ik de 'halve' wilde lopen en Louise de 'vijf' hebben we aan den lijve kunnen ondervinden welke problemen dit opleverde.
De zaterdag begon dus vroeg, voor achten liep de wekker af. Want je moet wel een beetje op tijd ontbijten om er tijdens het lopen niet al te veel last van te hebben. Net voor negen de deur uit richting het recreatieoord Binnenmaas (met de auto). De inschrijving werkte niet zo vlot, er waren wat computerprobleempjes, maar ik heb niet gehoord dat daardoor iemand de start heeft gemist.

Louise liep dus de vijf kilometer, en dat ging best goed. Zelf vond ze dat ze best vier seconden harder had willen lopen, om dan op precies zesentwintig minuten te finishen, het werd nu 26:04, dus alweer een P.R. (om gek van te worden - en dat overkwam de computer hoogstwaarschijnlijk ook, want Louise staat in de uitslag vermeld als: Anneloes Smedts-Koens).
Om elf uur mocht ik van start, begon voortvarend maar merkte al na twee kilometer dat de snelheid niet in de benen zat. Dat heeft het rondje Binnenmaas er niet vervelender op gemaakt, gestaagd rende ik naar een tijd van één uur zesendertig minuten en zestien seconden. Het was een pittige ronde, vooral door de wind, verder was het uitstekend loopweer.

Na de finish kregen we een mok chocomel (de mok mochten we mee naar huis nemen).
Gelukkig was Louise zo verstandig geweest om na mijn start bij mijn vader in Numansdorp op visite te gaan, want echt warm zal het niet geweest zijn om lang te wachten in de wind.

Al met al hebben we beide lekker gelopen, maar hopen toch dat er bij de volgende Binnenmaasloop wat aanpassingen qua starttijden gedaan worden.

maandag 7 november 2011

1e Kethelloop

Zondag 6 november 2011 stond de Eerste Kethelloop op het programma.
Dus niet de New York Marathon of de Berenloop, nee gewoon een loopwedstrijd over 10 kilometer. Wel lekker dicht bij huis, zo'n vier kilometer. Daarom konden we (Louise en ik) mooi fietsend naar de voetbalvereniging Kethel (VVK68), de organiserende vereniging, gelegen aan de noordkant van Schiedam in het 'buurtschap' Kethel, een mooi oud dorpje dat is opgeslokt door Schiedam.
Ondanks dat het een nieuwe loop was en georganiseerd door een voetbalvereniging, en niet door een atletiekvereniging, waren er best veel lopers op af gekomen. Zo'n dertig kinderen deden mee aan de anderhalve kilometer. Op de drie kilometer zijn er zevenenveertig gestart (jong en oud). En op 'onze' afstand, de tien kilometer, deden er honderdzevenendertig mee.
De start was bij de hoofdingang van het sportcomplex (VVK deelt het terrein met SC Spaland) en ging via het dorp Kethel richting Midden-Delfland om daar een rondje van ruim vier kilometer te doen, daarna weer terug over de zelfde weg naar het voetbalterrein om bij de start nog een rondje buitenom te doen om via de achterzijde te finishen op het complex (niet te ver van de kantine).
Helaas was het rondje net geen tien kilometer, maar een ruime negen-en-een-halve kilometer. Dat mocht de pret niet drukken. De loop was goed georganiseerd, overal vrijwilligers om de weg vrij te houden en de route aan te wijzen (voor zover dat nodig was). Halfweg een verversingspost met water en sportdrank. En bij de finish een mooi ontvangst met een medaille en sportdrank. Het was trouwens ook goed loopweer, niet te warm (november ?) en droog. Er was wel wat wind (soms best behoorlijk) maar deze kwam op de laatste drie kilometer mooi van achter, best lekker dus. Enige minpuntje was dat er nergens stond dat de afstand iets korter dan de opgegeven tien was, maar na afloop werd dat bij de meeste deelnemers wel duidelijk.

Ik eindigde als twaalfde in een tijd van 41:29
Louise eindigde als tweeentachtigste in een tijd van 51:11 en dat was de snelste 'tien' die Louise tot nu toe heeft gelopen. Een heel mooi persoonlijk record !

Tevreden gingen we weer op de fiets naar huis, waar we ons beloonde met een zak lekkere Engelse drop tijdens het kijken naar het schaatsen (op tv).

maandag 31 oktober 2011

Müllerthal Trail - Luxemburg

Van zaterdag 22 tot en met donderdag 26 oktober hebben Louise en ik de Müllerthal Trail in Luxemburg gewandeld.Karte als pdf
Maar ik wil mijn verhaaltje hierover toch beginnen bij woensdagavond 19 oktober. Zo net na achten 's-avonds belde mijn vader dat hij direct naar het Maasstadziekenhuis moest komen, omdat de ICD kuren vertoonde. Dus ik als een speer naar Numansdorp (met pa's auto - die al een poosje bij ons in gebruik is). In Numansdorp aangekomen vertelde pa dat de ICD bel- en sirenegeluidjes maakte en dat vertrouwde ze in het ziekenhuis dus niet. Daar aangekomen moesten we nog even wachten op de ICD-technicus (v). Zij constateerde dat hoogstwaarschijnlijk één van de twee draden die vanaf de ICD in z'n hart zitten (één in een boezem en één in een kamer) losgeraakt was en daardoor signalen aan het geven was. Nadat er ook nog een foto gemaakt werd, was het duidelijk dat dit het geval was. Gevolg: pa moest opnieuw geopereerd worden en dus die nacht sowieso in het ziekenhuis blijven.

Donderdag (20-10) de spullen ingepakt voor de wandeling en ook via Numansdorp (spulletjes ophalen voor pa) naar het ziekenhuis geweest. Toen ik daar kwam was pa al geopereerd. Op precies dezelfde plek als de eerste keer. Hij vertelde dat als alles goed zou zijn, hij vrijdag naar huis mag. Omdat wij hem dan niet konden thuisbrengen, zou zzijn broer Drikus dat doen

Vrijdag (21-10) zijn Louise en ik op weg naar de vakantiebestemming bij hem langs geweest in het ziekenhuis. Hij zat te wachten op het maken van de controlefoto. We zijn met hem meegegaan naar de röntgenafdeling en op het moment dat hij naar binnen kon, zijn wij vertrokken richting Echternach. Zo rond vieren zijn we daar aangekomen en gingen op zoek naar ons eerste hotel 'Le Petit Poete', gelegen in het centrum recht tegenover het marktplein. Na het avondeten nog even met pa gebeld en die bleek dus weer thuis te zitten (dus dat was een hele opluchting).
Zaterdag zijn we gestart met ons eerste deel van de Trail, die bestond uit een stuk van 'route 2' en een stuk van 'route 3'.  Vanuit een fris Echternach met een licht nevel, gingen we eerst richting Berdorf.
Direct bij het begin ging het behoorlijk omhoog en ging het verder door een mooi glooiend landschap richting Berdorf. In Berdorf konden we ons tracteren op koffie met abrikozentaart (let op, dit was één van de twee keren dat dit mogelijk was). Vervolgens gingen we richting het dorpje Müllerthal door bos en mooie rotsformaties. Daar op een 'bankje' onze lunch genuttigd en voor het laatste stuk naar Beaufort wederom door een mooi bos.
In Beaufort hadden we al een slaapplaats in 'Auberge Rustique' geboekt (weekend). Hier hebben we vooral Nederlands gesproken, omdat de bediening gedaan werd door een Nederlandse en de waard (Luxemburger) ook ontzettend goed Nederlands sprak. En niet alleen kon hij goed Nederlands, ook heeft hij voor ons een voortreffelijk vegetarisch diner opgediend, zeer de moeite waard !

Zondag zijn we begonnen met de 'ExtraTour B' door een wederom (blijft niet orgineel, maar het is niet anders) schitterend bos.
Om vervolgens de 'Route 3' richting Larochette te vervolgen. Buiten de bossen waren er ook mooie weilanden met koeien die van een 'welverdiend' zonnetje lagen te genieten
(en dan zijn er 'boeren' in Nederland die beweren dat koeien net zo lief binnen staan - nou ik geloof er niks van). Gelukkig hadden we bij Auberge Rustique een lunchpakket besteld, want helaas hebben we geen horecagelegenheid en/of winkeltje kunnen ontdekken. Gelukkig was er wel een slaapgelegenheid in Larochette. We hebben gegokt op 'Hotel du Chateau'. Dit was voor de afwisseling een meer Portugese enclave, waar helaas de maaltijd een beetje tegenviel.

Maandag eerst broodjes wezen kopen voor de onderwegse lunch in een Portugees winkeltje, daarna 'Route 3' weer opgepakt. Het was een koude nacht geweest en er lag een laagje rijp op de bladeren. Er stond weining wind en de zon werd al weer snel zichtbaar. Met andere worden: mooi wandelweer!
Langs (niet via) Heffingen ging de route langs Reuland (voor ons de tweede keer) richting Müllerthal, waar dichtbij een mooie waterval te zien is.
Daarna gingen we verder door 'berg en dal' en 'bos en weiland' langs een mooi flatgebouw van paddestoelen,
op weg naar Consdorf, waar we gerekend hadden om een slaapplaats te vinden. Helaas mocht dat niet zo zijn, maar het dorpje Scheidgen op nog geen kilometer verderop had wel één hotel (en die was geopend). En ondanks dat het bijna einde van het seizoen was (en er daardoor niet meer alles op voorraad was) heeft de eigenaar van 'Hotel De La Station' gezorgd dat we ook op eet- en drinkgebied weer niets tekort kwamen.

Dinsdag begon een beetje vochtig. Voor de verandering nu eens geen stralend begin van de dag, maar een heel klein miezerbuitje om in te beginnen. Echter niet zo erg dat het niet leuk was om te wandelen, de temperatuur was nog steeds goed en doordat er bijna geen wind stond was het goed te doen.
We hoopten in Bech (op het stuk van ExtraTour C) weer eens een kop koffie 'plus' te kunnen bemachtigen, helaas het mocht niet zo zijn. Gelukkig maakte het tochtje door de oude spoortunnel en daarna de echo in het dal veel goed.
Daarna hebben we nog een bakkie kunnen doen in een restaurant in de buurt van Altrier, waar we geholpen werden door een oud boertje die wel de moeite nam om wat koffie en thee voor ons te zetten (helaas was dat niet overal het geval, ondanks dat er een restaurant was).
Daarna zijn we weer via Scheidgen grotendeels over een oude treinlijn (geen rails gezien, maar loopt inderdaad als een trein) richting het eerste startpunt (Echternach) gelopen.
Daar hebben voor de variatie een ander hotel gezocht. Dit keer werd het 'Hotel du Commerce'. Ook in het centrum, dichtbij de markt. Helaas was er ook een groep Italianen op schoolreis (denk ik), want tegen de tijd dat we bijna sliepen was er veel kabaal in het hotel. Gelukkig waren ze wel zo vriendelijk om het een stuk stiller te doen, nadat ik dat was wezen vragen (waarschijnlijk wisten ze niet dat er ook nog andere gasten waren).

 Woensdag gingen we op pad voor de laatste ronde (van de drie). De start was weer met mooi weer, zodat we konden genieten van de prachtige herfstkleuren van de bomen en struiken.
Het eerste dorpje op onze route was Herborn, waar wel een mooie kerk staat. Maar er geen cafeetje of iets dergelijks open was.
Op de 'hoogvlakte' stonden veel windmolens hard te werken.
We hadden er vooraf rekening mee gehouden dat het op deze route (Route 1) wel eens moeilijk kon worden om een slaapplaats te vinden (en dat ging dus niet lukken). Daarom zijn we vanuit Born met de bus terug naar Echternach gereden.
Daar weer een ander hotel geboekt (je moet toch wat). Deze keer werd het 'Hotel De La Sûre' dicht bij het oude treinstation (is nu busstation) in Rue de la Garede, de hoofdstraat (kwa winkels) van het dorp/stad.
Helaas werden we hier in de holst van de nacht (half drie) wakker gemaakt door muziek (of wat daarvoor moest doorgaan) vanuit één van de kamers. Gelukkig boden de oordopjes enige soelaas.

Donderdag zijn we met de bus weer teruggekeerd naar Born om de draad van Route 1 weer op te pakken. Dus vanuit Born weer naar boven om een mooie 'uitzicht' te krijgen op de mistflarden boven de Sûre.
Toen de zon de mist weer verdreven had, liepen we langs mooie appelbomen en landbouwgronden richting Girst.
In Rosport aangekomen, zijn we een stukje van de route geweken met als resultaat de lekkerste koffie (plus) van de vakantie.
De laatste loodjes gingen langs mooie koolzaadvelden (?), glooiende vlaktes en mooi bemoste rotsen richting de Sûre.

Tegen tweeen zagen we de brug van Echternach naar Duitsland, en hadden de Mütterthal Trail volbracht.

Na de lunch hebben we ons afgemeld bij het hotel en weer naar huis gereden. Een hele mooie vakantie gehad, ook dankzij het weer.

maandag 10 oktober 2011

Na-marathonse week (19e Ladies & Gentlemensrit)

Wat doet iemand de week na een ‘dubbele’ marathon. Eigenlijk hoort die veel te rusten, alleen dat kwam er toch niet helemaal van. Vader in het ziekenhuis wegens problemen met z’n hart. Dus maandag moest ik naar het ziekenhuis om aan te ondervinden dat de communicatie ook daar voor verwarring zorgt. Vorige week donderdag werd Louise gebeld of we (bijna direct) langs wilden komen. Dat was een beetje lastig, omdat we allebei werken. Louise had toen een afspraak voor mij gemaakt op maandag (3 oktober). Die maandag geen arts (zoals gesuggereerd), maar een verpleegster (ook niet erg). Haar was verteld dat wij een gesprek aangevraagd hadden, (niet dus), maar we wilde wel graag enige uitleg over het plaatsen van een ICD. Pa en ik kregen de uitleg en die was redelijk helder, ook zo'n ICD in het echt gezien.
Dinsdag is de ICD geplaatst, helaas niet onder de reeds ‘gewonde’ arm, zodat hij nu met beide armen niet kan wat normaal zou moeten kunnen. Rechts is nog herstellende van een peesoperatie en nu zit links de ICD en daarom mag deze arm niet boven zijn hoofd getild worden. Is toch lastig zeker als je al 79 bent. Verder is de operatie goed verlopen en de ICD is ook al getest (onder narcose).
Daardoor kon ik dinsdagavond ‘gewoon’ bij de alteliekvereniging gaan trainen. Nu werd het alleen een heen-en-weertje naar de baan en een stukje inlopen met de groep. Daarna weer naar huis want de marathon zat nog goed in de benen.
Woensdagavond had Runningteam Korendijk (Roparunteam 121) de eerste vergadering voor de editie 2012. Daarom vooraf nog even bij Pa langs om het laatste nieuws te horen (donderdagmorgen naar huis) en daarna richting Zuid-Beijerland (basis van ons team). Weinig verrassingen, maar dat is gelukkig ook normaal voor een team dat al voor de tiende keer gaat meedoen.


Donderdag mocht pa naar huis, daarom een hele dag niet naar het werk. Net voor tienen kon ik hem meenemen uit het ziekenhuis en rond half elf zat hij weer in zijn eigen stoel. Na een lekkere kop koffie, ben ik de meest noodzakelijk boodschappen gaan doen. Nieuwe medicijnlijst bij de apotheker brengen, bij de fysio doorgeven dat pa weer thuis is en weer behandelt kan worden aan zijn arm. Daarna gewoon dingen wezen halen om te eten en te drinken. Zo rond half een kwam er iemand van thuiszorg langs om door te nemen wat er door hun gedaan zou worden. Na het avondeten ben ik weer richting huis gegaan met het idee dat pa zichzelf (met de thuishulp) wel kan redden.
Voor vrijdag had ik nog een uitnodiging lopen om bij een boekpresentatie te zijn in Den Haag. Bijna ging dat mis, omdat er een treinstoring bij Delft. Gelukkig was dat weer net op tijd verholpen, waardoor ik toch ruim op tijd in Den Haag Centraal aankwam (Louise kwam vanuit Haarlem en had geen problemen). Helaas kregen we, op de weg van het station naar Wijnlokaal 1900, een fikse bui op ons kop. Het boekje is een beetje apart, er staan allemaal waslijntjes in. En aangezien er twee foto’s van mij instaan kreeg ik ook zo’n boekje, wel leuk om je eigen foto in een boek te zien. Het boekje heet ‘Clotheslines’ oftewel ‘waslijnen’.
Zaterdag lekker uitgeslapen en ’s-middag naar een bijeenkomst van de Vrouwelijke Ondernemers Overschie geweest, eigenlijk wilde ik ook eens graag weten waar Louise een deel van haar tijd aan besteed.
Zondag konden we het toch weer niet laten om een beetje actiever te doen, want de 19e Ladies & Gentlemensrit van de Hoekse Renners uit Puttershoek stond op het programma. Daar proberen we sinds een paar jaar toch steeds aan mee te doen. Niet dat we voor de prijzen gaan maar het is wel een heel leuk gebeuren. Het is een soort koppeltijdrit, waarbij een ‘heer’ een ‘dame’ naar een goede tijd loodst. Het klassement wordt nog aangepast door een leeftijdscorrectie (te lastig om hier allemaal uit te leggen). Al met al een heel gezellig gebeuren waarbij je zo’n twintig kilometer hard moet fietsen. Er deden dit jaar zes echte dames mee en Louise (en ik) werd(en) vijfde in een tijd die iets trager was dan voorgaande jaren. Maar wat wil je als de ‘dame’ een wandelmarathon en de ‘heer’ een hardloop- en wandelmarathon in de benen heeft. Hoe dan ook: tevreden keerden wij weer huiswaarts :-)

dinsdag 4 oktober 2011

Kustmarathon(s) Zeeland 2011

Zaterdag was het eindelijk zover. Alle trainingen achter de rug. Met diverse ontberingen rekening gehouden in de voorbereiding (wind, regen, kou). Allemaal voor niets, niet de trainingen, maar wel de te verwachtte ontberingen. Zoals de laatste weken al een beetje duidelijk begon te worden, kwam dit weekend ook daadwerkelijk uit, het 'mooiste' weekend van het hele jaar. Maar dan niet voor marathonlopers, wel voor strandgasten en terrasgangers. Want het is de warmste eerste oktober ooit geworden met een maximumtemperatuur van 25 graden (Vlissingen) en een oostenwind van twee Beaufort. Gelukkig was de luchtvochtigheid wel 'normaal', zo'n 80%. De zaterdagmorgen begon redelijk normaal, wekker liep om half acht af, zodat er nog koffie op bed gedronken kon worden. Daarna ontbijt en de laatste check-up van de tas met sportspullen. Want er moest zondag ook nog gewandeld worden.
Tegen tienen vertrokken we richting Burgh-Haamstede, gelukkig was het nog niet al te druk op de weg, alleen het laatste stuk werd het duidelijk dat er 'iets' te doen was. Louise heeft me afgezet bij de sporthal en heeft de auto een kilometer verderop geparkeerd en heeft me daarna weer snel teruggevonden in de sporthal. Ruim op tijd om alles voor de start op het gemak te doen, omkleden, nummer opspelden, vaseline smeren op de kwetsbare plekken (liezen, tepels). Nog even babbelen met wat andere deelnemers en daarna op het gemak richting de start in het centrum van Burgh-Haamstede. Het startschot zou om twaalf uur gelost worden, waarbij we ook echt op de twaalfde slag van de kerkklok moesten wachten.
Direct na start (met dat gele petje ben ik).
Daarna mochten we gaan voor de negende Zeeland Marathon vanaf de Kerkstraat via de Hogeweg en de Domaniale Bossen richting het eerste stuk strand van zo'n anderhalve kilometer. Daarna het eerst stuk van de Pijlerdam (stormvloedkering), de Roggeplaat, tweede stuk Pijlerdam, over het werkeiland Neeltje Jans om vervolgens via het derde en langste stuk van de Pijlerdam langs De Banjaard over de dijk naar het tweede stuk strand te lopen op zo'n twintig kilometer. Tot dat moment ging alles nog redelijk voortvarend met een gangetje van net boven de 12 kilometer per uur, oftewel net onder de vijf minuten per kilometer.

bijna op de helft
Vanaf het strand van Breezand werd het toch een stuk pittiger. We moesten een behoorlijk eind over/door het mulle zand om bij de 'strandlijn' te komen (het was op dat moment laag tij). Het zand was ook zompiger dan vorig jaar en liep daardoor een stuk zwaarder. De temperatuur was nog redelijk dankzij een flauw briesje (maar fris is anders). De kilometertijden gingen daarom richting de vijf-en-een-halve-minuut. Na een dikke acht kilometer strand net voor Domburg weer de duinen in. Via de Hamster Manteling Domburg (als hamsterbaasje lees je toch gauw 'hamster-marteling', en dat klinkt toch raar zo rond dierendag) langs Domburg naar Westkapelle. De warmte was steeds meer voelbaar en ging zijn tol eisen, echter de kilometertijden bleven wel rond de vijf-en-een-halve-minuut schommelen met een paar uitschieters rond de zes minuten (strand op en af, en de trappen in de duinen). Net voor de veertigste kilometer werd het 'hoogste punt' bereikt, wel zevenentwintig meter, om vervolgens weer richting het diepste punt te gaan. Nog een kilometer strand als toetje.

de laatste loodjes
De laatste achthonderd meter over de  'gewone' weg richting de finish.
Die ik moe, maar toch heel voldaan, passeerde na drie uur en vijfenveertig minuten en eenenvijftig seconden (netto).
Van de 1750 inschrijvers zijn er 1141 gefinisht. Ik eindigde op de 135ste plaats, al met al geen slecht resultaat. Gelukkig heb ik mijn beide supporters (Louise stond ook nog twee keer langs de route mij aan te moedigen) niet te lang op mij laten wachten. Na de finish met Louise en haar broer Ko (de andere supporter) naar Vlissingen, lekker gedoucht bij Ko en daarna buiten in de tuin nog een biertje gedronken. Om zes uur richting de boulevard waar we bij 'ons vaste restaurant' Solskin mosselen gingen eten. En ook na een marathon smaken ze geweldig met een lekkere Westmalle ernaast. We hebben het niet te laat gemaakt want zondag volgde deel twee van het marathon-weekend.

Zondag liep de wekker al om half zes af. Ko was zo vriendelijk om een ontbijt en koffie voor ons te maken. Rond half zeven vertrokken we vanuit Vlissingen wederom richting Burgh-Haamstede. Het was nog donker en zodra we Vlissingen uitreden daalde de temperatuur onder de tien graden en waren er her en der mistbaken. Het was nog rustig op de weg, maar hoe dichter bij Burgh hoe drukker het werd. Op het moment dat we de afslag tot het 'zijweggentje' namen om de auto te parkeren (ruim voor de sporthal) begon de file te ontstaan. Het was plots een drukte van jewelste en ook duidelijk merkbaar dat er meer mensen wandelen dan rennen. Het was dan ook maar goed dat de start van de wandelmarathon niet midden in het dorp was.
Volgens het programmaboekje zou er om de tien minuten in groepen van ongeveer 750 mensen gestart worden vanaf acht uur. Echter het was ons niet geheel duidelijk hoe die groepen nu ingedeeld waren. Tegen achten zijn we dus maar naar de startstreep gelopen om daar ook op zoek te gaan naar een oud-schoolgenote van Louise, die helemaal vooraan scheen te staan. Dat bleek ongeveer hetzelfde te zijn als zoeken naar een speld in een hooiberg (ook met telefonisch contact). Om acht uur werden we 'weggeschoten' en ging ik (samen met Louise en drieduizend anderen) op pad voor nog een marathon. Na een paar honderd meter hadden we de vroegere schoolgenoot (met vriendin) van Louise gevonden en hebben we gevieren ruim vijftien kilometer gezamenlijk gelopen.

Strand bij Burgh-Haamstede


tussen de dammen
Bij de eerste verversingspost Strandpaviljoen Breezand zijn Louise en ik even gaan zitten om een bekertje koffie te nuttigen, terwijl de twee Vlissingse dames doorliepen. Vervolgens zijn we op ons eigen tempo lekker verder gewandeld. Bij de tweede consumptiepost na een dikke dertig kilometer hebben we in de massagetent uit de zon kunnen genieten van een frisdrank en een eierkoek. Vervolgens de duinen in en werden de laatste loodjes extra zwaar. Vooral voor Louise omdat die last begon te krijgen van een blaar, die ze al een beetje had behandeld  bij de verversingpost. Helaas heeft dat niet helemaal mogen helpen want de laatste vijf kilometer werden er niet beter op. De blaar ging steeds meer pijn doen en het lopen ging dus ook niet meer zo makkelijk. Toch heeft ze zich er goed doorheen geslagen en kwamen we na dik acht uur onderweg te zijn geweest aan in Zoutelande. Helaas had Ko ons gemist toen we het laatste stukje over de dijk liepen, maar na een belletje was hij snel in de finishtent. Vervolgens heeft Ko ons naar Burgh gebracht, waar we na een hapje (falafelschotel) te hebben gegeten, werden afgeleverd bij de auto (die zonder bekeuring daar heel de dag in de berm geparkeerd stond). Na een uur rijden waren we weer thuis, snel de tassen leeggegooid, om het weekend met een Leffe af te sluiten. Moe gingen we naar bed en vielen als een blok in slaap.

Louise's voeten na wandelmarathon

Henk's voeten na hardloop- en wandelmarathon

vrijdag 30 september 2011

Kustmarathon Zeeland: Week 0 'laatstje loodjes'

De laatste week voor de marathon hoeft er eigenlijk niet meer echt getraind te worden. En omdat mijn vader in het ziekenhuis ligt is dat eigenlijk wel zo makkelijk, toch net iets rustiger.
Maandag niets gedaan, alleen op de fiets heen en weer naar het ziekenhuis.
Dinsdag nog wel naar de club geweest, eerst langs Leon. Vervolgens een aangepast programma op de baan gedaan: 5x 1000m in marathontempo. Dat ging best lekker, maar ja, zaterdag moeten er 42 gelopen worden (zonder pauze).
Woensdag weer naar het ziekenhuis, waar we (blij) verrast werden, pa zat rustig op een stoel in 'zijn' kamer en vertelde dat hij al geholpen was. Er zijn vijf stents geplaatst, hij heeft er nu zeven totaal, en dat schijn goed te helpen. Nu moet er nog een ICD ingebracht worden (hoe, dat hopen we maandag 3 oktober te horen).
Donderdag belde Leon dat hij zich niet lekker voelde en niet ging lopen. Daarop maar besloten om het laatste loopje (voor de marathon) gewoon thuis te doen. Zo'n 7,5 kilometer iets rustiger als het geplande marathontempo. En nog een beetje kunnen proeven aan de warmte.
Vrijdag is net als a;tijd rustdag, alleen maar op de fiets heen en weer naar het ziekenhuis.
En niet te vergeten spullen inpakken voor twee dagen Zeeland.
Voor zaterdag hardloop- en voor zondag wandelspullen.
En maar hopen dat het toch nog een beetje meevalt met de warmte.

maandag 26 september 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -1

Maandag is meestal een rustdag, alleen daar was deze keer weinig sprake van. Omdat mijn vader nog steeds niet bij kennis is en er ook nog wat dingen om hem heen geregeld moeten worden, maandagmiddag naar zijn huis geweest om wat spullen op te ruimen, en wat mensen en instanties in te lichten. Vervolgens op de terugweg bij hem langsgeweest (Maasstadziekenhuis) en een arts gesproken (er is nog niets te zeggen over het herstel).
Dinsdag vroeg naar het werk gegaan en geen echte pauze genomen, om vroeg te stoppen, zodat ik ook nog een rondje kon rennen voor het ziekenhuis bezoek. En jawel het lukte. Gewoon het 'ouderwetse' rondje die ik meestal samen met Leon afleg. Al is het om half vier 's-middags een stuk rustiger dan net na zessen (onze gebruikelijke tijd). Na het lopen snel gedoucht en naar het Maasstadziekenhuis gefietst. Het ging al iets beter met Pa, hij was bewegelijk en probeerde te praten (er was helaas nog niet veel van te verstaan), maar het lijkt steeds beter te gaan - maar hij is er nog lang niet. Na het bezoek ook De Kuip nog aangedaan voor de 'enerverende' bekerwedstrijd Feyenoord-AGOVV. Uitslag 4-0 en voor de rest niets vermeldingswaardig.
Deze woensdag niet gelopen om een aantal redenen, de belangrijkste omdat ik normaal gesproken de een-na-laatste-week voor de marathon vier keer rennen ruim voldoende vind. Daarnaast de perikelen met mijn vader, al gaat het wel steeds beter met hem. Hij is vandaag verplaatst van de Intensice Care naar de 'gewone' hartbewaking en hij heeft alweer praatjes (nog niet altijd even samenhangend, maar toch). Ook kregen we onze 'kerkbuurman'op visite voor het avondeten, waarbij de renovatieplannen van de kerk en (in het klein) van ons huis ter sprake kwam. Verder gewoon gezellig bijpraten.
Donderdag was het plan om naar de club te gaan, er stond een leuke training op het programma. Helaas meldde Leon dat er wat gewijzigd zou worden, daarom hebben we toen maar besloten om samen een rustig rondje te hobbelen. En dat ging lekker en mede daardoor eens een rustig avondje gehad. Ook niet bij mijn vader op bezoek geweest, er gingen al genoeg mensen bij hem langs in het ziekenhuis.
Vrijdag op de fiets naar het ziekenhuis geweest, het ging alweer iets beter met mijn vader - al blijft het afwachten hoe het verder gaat. Daarna lekker wezen eten bij ons favoriete restaurant BlaBla.
Zaterdagmorgen zo'n twaalf kilometer gelopen, deels over het schelppad van Zweth naar Oude Leede. Daarna naar Numansdorp gereden (met auto) om wat dingen uit pa zijn huis op te halen en naar het ziekenhuis te brengen. 's-Avonds vanaf video gezien hoe Marianne Vos voor de vijfde keer tweede werd tijdens het WK-wielrennen.
Zondag (voor ons doen) vroeg op, want om half tien begin de Belg al met de uitzending van het WK-wielrennen. Louise en ik waren best een beetje nieuwsgierig welke tactiek Gilbert zou hebben om toch (tegen beter weten in) wereldkampioen te worden. Is best wel leuk om tijdens inspanning van andere je ontbijt te nuttigen. Zo'n beetje halverwege de koers zelf maar eens wezen bewegen, en een 'gebruikelijk' rondje wezen rennen. Zo'n tien kilometer in stevig tempo en de laatste kilometer rustig uitlopend naar huis. Hopelijk is het volgend weekend net iets minder warm, verder mag het weer zo blijven. Na het lopen het vervolg van het WK bekeken en de te verwachtte kampioen (Cavendish) zien winnen.

Aantal kilometers gerend: vijfenveertig

maandag 19 september 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -2

Deze week is niet geworden waar ik er vooraf op gerekend had. Vrijdagmorgen werd ik opgebeld met de mededeling dat mijn vader met hartritmestoornis in het ziekenhuis was opgenomen. Hij was donderdagavond op weg naar huis met de fiets gevallen (door de hartritmestoornis). Hij is ter plaatse gereanimeerd en lig momenteel (maandagmorgen 19 september) in een soort coma. Het wordt nu afwachten hoe hij hier uitkomt, want daar is op dit moment nog geen zinnig woord over te zeggen. Hoe dan ook zal dit de aanloop naar de Kustmarathon danig verstoren en wellicht doen besloten om niet te lopen (maar voorlopig gaan we daar nog niet van uit).

Hieronder het 'gebruikelijke' verslag van de afgelopen week.
Maandag geen lopen, geen film, dus gewoon rust.
Dinsdag naar de club geweest, waar er 'looptechniek en tempo-opdrachten' op het programma stond. Op zich een hele mooie training, ware het niet dat de weergoden besloten om het na een uur wat extra pittig te maken door wat water naar beneden te gaan gooien. Bij thuiskomst was er niets meer droog, oftewel tot op de onderbroek doorwaternat. Zelfs Louise had de pech om vanaf het ns-station naar huis (fiets en nog geen 3 km) als een verzopen kat thuis te komen. Samen trokken we een aardig spoor van water vanaf de deur tot de badkamer.
Woensdag een rondje van bijna 10km 'thuis' gelopen.
Donderdag zijn we samen richting Vlissingen vertrokken. We hadden twee dagen Film by the Sea gepland, die volgens planning begon met een strandloop van een dik uur. Gestart vanaf Hotel Truida (waar we een kamer voor één nacht geboekt hadden). Het was schitterend weer, een mooi zonnetje, weinig wind en een goede temperatuur om te rennen. Na een kleine 14 kilometer was ik weer 'thuis'. Na een flinke uitsmijter gegeten te hebben, gingen we op weg naar de bioscoop (zo'n 100 meter lopen vanaf het hotel). De eerste film was Sonny Boy, een aangrijpende film met een paar minpuntjes (acteerwerk, geloofwaardigheid). Daarna naar Beginners, een mooie film met goed acteerwerk, alleen de titel dekte niet helemaal de lading, want we hadden verwacht dat de vader tijdens het verhaal 'uit de kast' zou komen, maar dat was eigenlijk al gebeurd. Als slotfilm zijn we naar Toast geweest, helaas zonder ondertiteling. Maar dat mocht de pret niet drukken, een echte Engelse film over topkok Nigel Slater. Leuk en tegelijkertijd droevig om te zien hoe een 'concurrentiestrijd' tussen zoon en stiefmoeder verloopt.
De vrijdag begon dus met de mededeling dat mijn vader in het ziekenhuis was opgenomen, waardoor we een beetje hals over kop richting Numansdorp (woonplaats pa) vertrokken om bij zijn kleindochter en daarna bij zijn zus te horen wat er gebeurd was. Daarna naar het ziekenhuis om te zien hoe hij er bij lag (niet fraai). Al met al een warrige en hectische dag.
Zaterdag toch nog een rondje wezen lopen, tenslotte heeft het weinig zin om de hele tijd in het ziekenhuis te zijn (vooral omdat pa in een soort slaap wordt gehouden). Het lopen deed me wel goed, het hoofd kon ook een beetje leegwaaien. Tegen het begin van de avond naar het ziekenhuis (waar nog niks te vermelden was) en daarna toch maar 'gewoon' naar Feyenoord tegen De Graafschap.
Zondag hebben we beide van nood een deugd gemaakt. Louise vertrok zo rond twaalven wandelend richting het ziekenhuis en ik een uurtje later (ik heb even wat langer gewacht omdat het op het moment dat ik wilde vertrekken het behoorlijk hagelde - Louise heeft daar onderweg geen last van gehad). Louise was er ruim (twee minuten) voor mij, dus dat hadden we mooi ingeschat. De afstand, over de kortste route, was 12,5 kilometer. Over mijn vader nog niet veel nieuws (geen koeling meer sinds zaterdag en slaapmedicatie gestopt vanaf zondagochtend). Na een uurtje weer terug richting huis, ik deze keer via de Maastunnel en Louise over de Brienenoordbrug. Deze keer was ik ruim voor Louise thuis en heb er voor kunnen zorgen dat het eten precies op tijd klaar was (start Studio Sport om zeven uur).
Al met al dus een hectisch weekje. Aantal loopkilometer toch nog bijna tachtig (78).

zondag 11 september 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -3

Maandag was weer eens een keertje filmdag, samen met Philip naar 'Cowboys and Aliens' geweest. Leuke film.Een echte western, maar dan met 'ander soort gouddieven'.
Dinsdag wegens weersverwachting niet naar de club geweest. Al om zes uur ('s-avonds) een rondje met Leon gedaan. Dit keer om vliegveld 'Rotterdam The Hague Airport', oftewel gewoon Zestienhoven. De wind was wel stevig en vooral terug langs Zestienhoven kon je er mooi in hangen, maar over het algemeen viel het wel mee. En bijna geen regen, maar ook dat viel later wel mee (de ergste buien waren niet bij ons in de buurt).
Woensdag een kort maar stevig rondje gelopen, direct na de finish van de Vuelta-etappe. Zeven en een halve kilometer bijna voluit (tienkilometer-tempo), daarna wat gas terug. Het gas terugnemen was wel dankzij een fietser die de weg naar Station Schiedam wilde weten, en een stukje van de juiste route was afgedwaald (hopelijk heb ik hem weer de goede richting gewezen).
Donderdag een clubtraining, dus eerst Leon oppikken, daarna rustig doorhobbelen naar Nenijto. Vervolgens inlopen richting de Schie, waar we het programma zouden afwerken. Maar eerst enkele oefeningen en loopscholing. Het programma vond ik zeer geschikt richting de marathon: 2000m, 1600m, 1200m en 1000m op tienkilometer-tempo en als slot nog 4x 200 meter 'op techniek'. Toen ik moe, maar voldaan thuis kwam, stond er weer negentien kilometer op de teller.
Vrijdag niet gelopen, maar speciale boodschappen in de stad gedaan. Er moest appeltaart (van Dudok) gehaald worden voor de verjaardag van één van onze hamsters (mooie smoes). Meneer Ter Ham (voor z'n vrienden Bo) werd twee jaar, en dat is best een mijlpaal voor hamsters (de meesten halen dat niet). Gelukkig eten hamster over het algemeen niet zo veel, dus er was voor ons ook een best stuk te happen.
Zaterdag weer eens een (kwart: 1km zwemmen, 40km fietsen en 10km lopen) triathlon gedaan, nu de PolitieTriathlon van Spijkenisse. Ook Louise deed weer mee (Sprintafstand: 750m zwemmen, 20km fietsen en 5km lopen). Kwa organisatie, vooral voor onszelf, was het wel mooi dat ik eerder mocht starten (12:40) en een half uur (13:10) later Louise. Waardoor Louise dan ook eerder finishte (om 14:48) met een eindtijd van 1:37:56 en ik om 15:19 in een tijd van 2 uur 38 minuten en 34 seconden. Zodoende hoefden we niet erg lang op elkaar te wachten (zowel vooraf als achteraf). Bij mij ging het iets langzamer dan de Binnenmaas Triathlon, wat hoogstwaarschijnlijk zijn oorzaak had in het iets 'koelere' water (18 graden nu, tegen 22 graden toen), een iets technischer fietsparcours (en een fractie langer, 250m) en de benauwdheid tijdens het lopen. Al met al waren we beiden weer zeer tevreden en hebben ons bij thuiskomst weer getrakteerd op pizza en een Duvel.
Zondag een rustig rondje wezen uitlopen, dat ging boven verwachting. Geen stramme benen van de wedstrijd. Dus weer een mooie trainingsweek achter de rug.

Totalen van afgelopen week zijn:
Lopen - 59,5 kilometer
Fietsen - 41,5 kilomer
Zwemmen - 1 kilometer

maandag 5 september 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -4

Deze maandag eens anders begonnen. Geen rust, maar een rondje hardlopen. Deels omdat ik zondag niet had gelopen (smoes = regen), deels omdat er voor aankomend weekend andere dingen gepland stonden. Helaas 'stonden', want door gezondheidsproblemen (bij de vrouw van degene die samen met mij die andere dingen zou gaan doen) gaat dit niet door. Daarom ook maar eens een afwijkend rondje gedaan. Een route die ik eigenlijk dus nooit doet en deze keer ook niet geregistreerd met de Forerunner 305 (scherm doet het niet meer - zaterdag nog wel – en nu maar hopen dat ik snel reactie van Garmin krijg - via webformulier de storing aangemeld), maar met de ouderwetse 201.
Dinsdag niet bij de club wezen trainen, omdat er wederom fartlek op het programma stond (dat was vorige week dinsdag ook al). En zowel Leon als ik deden daarom liever een 'eigen' rondje. Overigens: raar maar waar de Forerunner 305 deed het weer (het scherm is wel wat beeldlijnen kwijt - maar dat is voor later), zodat het rondje weer netjes opgemeten kon worden. Nu is de start en finish niet altijd even precies op hetzelfde plekje, waardoor er deze keer een mooi getal (vind ik) op de teller kwam te staan. Namelijk 11,11 kilometer. Of om het ironisch uit te leggen: een dubbele 'spuit elf' en dat voor twee lopers, dat kan geen toeval zijn. Het rondje is hier te bekijken.
Woensdag een korte duurloop gedaan, gewoon vanuit huis over de Delftweg naar Zweth en via de andere kant van de Schie weer terug. Niks bijzonders, weinig wind, geen regen, lekker gelopen.
Donderdag stond er weer een clubtraining op het programma. Na inlopen en oefeningen hebben we 5x 1000m gelopen op de baan. Behoudend begonnen en zeer pittig geëindigd, voelde goed. Daarna nog 4x 100m 'technisch' lopen, om vervolgens samen met Leon richting huis te hobbelen.
Vrijdag erg weinig gedaan, alleen de gebruikelijke boodschappen (en sport kijken op tv - Vuelta en WK-atletiek)
Zaterdagmorgen ging Louise al 'vroeg' de deur uit om een stevige wandeling te doen door de Biesbosch. Zelf iets langer op bed gebleven, om tegen elven een lange duurloop te doen. Het is een warm tochtje geworden (ik hoop tijdens de Kustmarathon op iets koeler weer). Er stond weinig wind en het was zo rond de 25 graden, bijna thuis stond een thermometer op 29. Dus na 24 km rennen had ik het wel een beetje gehad, en heb me bij thuiskomst goed gevuld met vocht (voornamelijk water en daarna thee).
Zondagmiddag na de uitzending het WK (atletiek) een ronde wezen 'uitlopen'. De benen voelde in het begin nog een beetje vermoeid van zaterdag, maar zo halverwege trok dat weg. Al met al een mooie stevige week gelopen.
Weektotaal : 83 km

maandag 29 augustus 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -5

De maandag blijft op sportgebied een saaie dag. Meestal doe ik dan niks, en zo ook deze week. De inspanning kwam deze keer van een fietstocht heen en weer naar Alexandrium (wellicht 20 km) om te gaan kijken en uitproberen van nieuwe matrassen (tenslotte zijn de huidige matrassen meer dan 10 jaar oud en langzamerhand toe aan vervanging). Wellicht kan een 'nieuw' bed bijdragen tot betere sportprestaties (je weet het nooit).
Dinsdag stond er bij de clubtraining Fartlek op het programma. Onze trainer had een programma met veel loopscholing gemaakt, waarbij de nadruk kwam te liggen op bochten lopen. Als 'hoofdprogramma' hebben we rond bomen gelopen in het Vroesenpark, waarbij tegen het einde de wespen er zich tegenaan gingen bemoeien. Sommige atleten moesten toen extra sprintjes trekken.
Woensdag een iets snellere duurloop van dik 10 kilometer gedaan. Verder niks bijzonders voor die dag.
Donderdag stond er bij de club heuveltraining op het programma, maar omdat dat in Bergschenhoek zou zijn, hebben Leon en ik maar besloten om een 'eigen' training te doen. We hebben als alternatief 4x 2000 meter gedaan, waarbij de laatste extra pittig was (zo'n 20 seconde sneller dan de andere drie). Daarna heb ik nog een uurtje aan de ledenadministratie van Rotterdam Atletiek gewerkt.
Vrijdag was wederom een boodschappendag, en toen dusdanig veel ingeslagen dat de zaterdag geheel aan andere dingen besteedt kon worden.
Zaterdag ging Louise al 'vroeg' de deur uit om te gaan wandelen met een vriend, zodat ik voor mij doen redelijk vroeg op pad kon gaan voor een lange duurloop. Het werd een rondje van 21 kilometer, waarvan een behoorlijk deel in de stromende regen (de schoenen waren zondagavond nog niet droog). Ik moet alleen nog leren om de langere duurlopen iets rustiger te doen, want ook deze ging sneller als mijn (streef)marathontempo. Na het opdrogen nog twee uur aan de ledenadministratie gewerkt om vervolgens aan de voorbereiding voor het eten te beginnen. Normaal niks bijzonders maar vandaag kregen we visite (André en Colete) die kwamen eten en het recept wat ik voor ogen had koste wel wat voorbereiding. Er moest een bergje kaas, walnoten en selderie fijngemaakt worden, en aangezien ik dat allemaal zonder elektrische apparaten doe, kostte dat wel wat extra tijd (tussendoor moest er ook nog naar de Vuelta gekeken worden). Ruim voor de visite binnenkwam vallen was de ‘kaas-walnoten-selderij-knoflook-olie’-saus klaar. Onder het genot van een bord pasta met selderij (en de saus) met een Dordts biertje hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt.
Zondag werd een hele slome dag, eerst lekker uitgeslapen. Daarna naar De Kuip, die gelukkig niet helemaal met water vol stond (al had ik wel een dikke bui op mijn kop gehad toen ik er naar toe fietste. Feyenoord kon helaas niet winnen, ondanks dat Heerenveen op het einde nog maar negen man in het veld had staan (2 rode kaarten). Al met al een terechte uitslag (2-2). Bij thuiskomst was de finale van de Vuelta-etappe dusdanig spannend dat ik maar ben blijven kijken, daarna nog (op video) de 100 meter sprint met/zonder Usain Bolt bekeken. Het blijft altijd zonde als de gedoodverfde kampioen door een fout niet voor de prijzen mee kan doen, maar ook dat is een deel van het spel. Vervolgens was het alweer etenstijd geworden, en ik meer trek in eten dan in lopen had maar besloten om deze zondag de training over te slaan en te verplaatsen naar maandag. Zodoende is deze week dan een soort ‘rustweek’ geworden.

Deze week 62 kilometer hardgelopen.

zondag 21 augustus 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -6

Maandag weer goed ontspannen begonnen. Samen met fietsvriend Philip naar het laatste deel van Harry Potter geweest (Pathe Delft). Genoten van de belevenissen, en de mooie beelden (al was voor mij 3D niet per sé nodig geweest). Vooral een hapje bij de Italiaan wezen eten en na afloop een Leckere bier op.
Dinsdag een 'ongewone' clubtraining gehad. Onze trainer Jan vond dat we het inwerkprogramma op blote voeten moesten doen, gelukkig wel op het nieuwe gras van het binnenterrein van de baan. Daarna hebben we twee series van 5x 400 meter gedaan, de eerste honderd meter moest op 60%, de tweede honderd op 80% en de laatste tweehonderd mocht voluit.
Woensdag een rondje om het huis gelopen van zo'n acht en een halve kilometer, rustig want de training van dinsdag was nog een beetje voelbaar.
Donderdag een iets langere baantraining, zes keer 800m in tweetallen. Dat betekende dat ik de eerste vierhonderd alleen liep en de tweede vierhonderd samen. Vervolgens had ik dan 'vierhonderd meter' rust. Er was donderdag wat onweer in de lucht, maar de was ruim voor de training Rotterdam al gepasseerd. Het was wel een beetje benauwd, al kregen we wel een kleine verkoeling door een buitje.
Vrijdag was op trainingsgebeid even saai als alle andere vrijdagen, boodschappen doen en deze keer voorbereidingen treffen voor de Triathlon van Binnenmaas. Dat wilde zeggen, spullen klaarzetten:
  1. Korte (hardloop)tight voor zwemmen, fietsen en lopen (voor de zekerheid met (sport)onderbroek).
  2. Loopsinglet, ook voor op de fiets.
  3. Sokken (vooral voor het lopen).
  4. Helm.
  5. Fietsschoenen.
  6. Hardloopschoenen.
  7. Sportbril, die ik ook met zwemmen op zet (ben tenslotte beetje kippig).
  8. GPS-horloge (alleen voor fietsen en lopen).
  9. Handdoek om voeten droog te maken na het zwemmen.
  10. Tas om alles in te doen.
Zaterdagmorgen op tijd wakker, de triathlon begint 'vroeg' voor ons, want Louise doet voor het eerst van haar leven mee aan een triathlon. Het is om te beginnen een achtste, maar toch een heel gebeuren en dus op tijd fietsen op de (geleende) auto (van Pa) zetten. Boterhammen mee, voor Louise om na afloop weer op krachten te komen, voor mij om vooraf nog voldoende voorraad te hebben. Louise moest starten om kwart voor twaalf en ik om half twee, dus daar zat wat ruimte tussen.
Louise deed het goed en was ruim voordat ik van start moest binnen (haar tijd: 1:27:20) en zeer tevreden.
Om net na half twee mocht ik aan mijn minst favoriete onderdeel beginnen: het zwemmen, wat overigens (in verhouding tot het deelnemersveld) niet zo slecht ging (0:24:42 - 162ste van de 189 deelnemers), daarna het fietsen wat in verhouding dan wel iets moeizamer ging dan gehoopt (maar ja, niet echt veel gefietst dit jaar, en zeker geen snelheid), tijd was (waarschijnlijk inclusief het omkleden enzo) 1:23:50, dat betekende 140ste fietstijd. Als toetje mijn beste onderdeel, daarom paste dit ook wel in de voorbereiding voor Zeeland, het lopen. Daarmee kon ik dan nog wel een paar plaatsen in het algemeen klassement opschuiven. De 10 kilometer ging in 0:44:43, wat betekende de 51ste looptijd. Totaaltijd werd zodoende 2:33:15 en 118de finisher. Voldaan ging we dus weer naar huis en hebben onder het genot van pizza en bier naar de Vuelta zitten kijken.
Zondag lekker uitgeslapen, het onweer op bed beluisterd en de regenbui zien vallen. Daarna toch maar de stoute (hard)loopschoenen aangetrokken om een rondje los te lopen. Het werd een heel zweterig rondje en dat kwam omdat het zeer benauwd was en niet van de snelheid of lengte. Het rondje was maar net boven de negen kilometer met een gemiddelde snelheid van 12 km/u.

Totalen voor deze week zijn:
Zwemmen: 1 km
Fietsen: 41 km
Lopen: 64 km
Finish van de Binnenmaas Triathlon 2011
foto: Leon van Asperen

zondag 14 augustus 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -7

De afgelopen week heeft er een 'kleine' aanpassing in mijn werk plaatsgevonden. Hiervoor ging ik elke morgen per fiets naar de Blaak in het centrum van Rotterdam, een afstand van wel zes en een halve kilometer. Maar toch, per fiets, kostte dat ongeveer 25 minuten. Deze week ben ik van werkplek verhuisd naar Kleinpolderplein (lokatie van de Roteb), zodoende is de woon-werk-afstand terug gebracht naar nog geen twee en een halve kilometer. Dus heb ik besloten de fiets te laten staan, wel een beetje zonde, want ik heb nog geen drie maanden geleden een nieuwe 'woon-werk-fiets' gekocht. Nu wandel ik elke morgen in een half uurtje naar het werk en dat is heel lekker, vooral als het regent, want lopend wordt je toch minder nat dan fietsend. En geregend heeft het wel de laatste tijd.
Maandag was daarom een rustdag kwa hardlopen.
Dinsdag maar een halve dag gewerkt, omdat ik wederom met pa naar het ziekenhuis moest (nu voor een echo-foto van z'n maag - foto was goed, de rest hoort hij van de huisarts). 's-avonds samen met Leon ons 'vaste' rondje van 11 kilometer gelopen in redelijk weer (bewolkt en droog).
Woensdag direct na de etappe van de Enecotour, een 'duivels' rondje gelopen. Rustig, helemaal niet ver en ook niet verschrikkelijk. Alleen de 'precieze' afstand maakte het een beetje duivels, namelijk 6,66 kilometer. En volgens sommige mensen is dat het nummer van de duivel (of volgens Iron Maiden: 666 The Number Of The Beast).
Donderdag stond de jaarlijkse Seuterloop op het programma. Die is elk jaar in de laatste week van de schoolvakantie, en traditioneel als ik (soms) ben probeer ik daar aan mee te doen. Meestal gaat er ook een redelijk groepje vanuit Rotterdam Atletiek. Deze keer gingen Leon en Louise mee en daarom zijn we gedrieën naar 's-Gravendeel gereden, waarbij we in de enige file van die dag belandde. Maar ondanks de file waren we ruimschoots op tijd. Louise liep voor het eerst in haar loopcarrière een 5 kilometer, en dus ook een persoonlijk record (27:40). Daarna mochten Leon en ik (met ons nog vele andere) van start voor de 10 kilometer. Mijn tijd (43:34 zelf geklokt - officieel 43:42) viel geheel niet tegen en was maar twee seconden langzamer dan het jaar daarvoor. Leon deed er 46:26 over het mooie, maar pittig parcours.

Vrijdag was wederom mijn rust- en boodschappendag, wel 's-avonds nog even op Overschie Paradie wezen kijken. Daar een kleine blik van Ben Saunders en Van Velzen opgevangen (het kom mij niet geheel bekoren, maar dat terzijde). Het was er wel gezellig, en daar gaat het om.
Zaterdag een duurloop van 15 kilometer via Oude Leede om Zestienhoven gedaan, niks bijzonders behalve dat het schelpenpad bij Oude Leede verdwenen leek en het daardoor glibberig was, mede dankzij de regen op dat moment. 's-Avonds eindelijk weer eens een redelijke pot voetbal van Feyenoord gezien, ze wonnen met 3-0 van Roda JC, en waren op dat moment weer koploper (zondag was Ajax dat weer).
Zondag een duurloop via Delft en terug door Midden-Delfland van ruim 18 kilometer in een stralend zonnetje, waardoor het met wind in de rug nog best warm was. Daarna nog een poging gedaan om een stukje te zwemmen in de Schie. Helaas vonden Louise en ik het water niet warm genoeg en eigelijk ook te smerig. Dus dat moet dan maar wachten tot volgende week. Dan staat de Binnenmaas Triathlon op het programma.

Totaal deze week: 61 kilometer.

zondag 7 augustus 2011

Kustmarathon Zeeland: Week -8

De eerste trainingsweek is best goed gelopen. Maar dat hoort ook zo te gaan in de voorbereiding tot een grote loop.
De maandag startte met een bezoek aan het ziekenhuis, gelukkig niet voor mezelf. Maar ik ben met mijn vader naar Ikazia geweest, omdat hij voor controle moest komen wegens zijn schouderoperatie (pees vastgezet). Dat wil nog niet helemaal vlotten, maar volgens de arts komt het wel weer een beetje goed al gaat het nog wel lang duren. Daarna samen met een (fiets)vriend voor de eerste keer naar het nieuwe LantarenVenster geweest. We wilde beide graag de film The Tree Of Life zien. Het was een hele mooie film, al blijft het wel onduidelijk welk punt de regisseur nu eigenlijk wil maken. Maar ach bij een mooie film is dat niet altijd zo belangrijk.
Dinsdag bij Rotterdam Atletiek een baantraining gedaan. Het programma voor die avond was (in het kort) 4x 300 meter en 6x 600 meter. Totale afstand voor die avond kwam uit op bijna 19 kilometer: heen en weer naar de baan plus 'inlopen' met oefeningen.
Woensdag direct vanuit het werk, nou ja wel eerst thuis omkleden een rustig rondje gedaan van ruim 6 kilometer.
Donderdag wederom een clubtraining. Bijzondere van deze training was niet het programma (6x 1000 meter) maar dat we het 'geluk' hadden om de hele avond in de miezerregen bezig te zijn. Gelukkig was het niet koud en stond er weinig wind. Al met al best lekker gelopen (totale afstand 19 kilometer).
Vrijdag rustdag, dus alleen wandelend de weekendboodschappen gedaan.
Zaterdag een iets langere duurloop, normaal ga ik meestal niet verder dan 12km, maar in de voorbereiding tot een marathon ontkom ook ik er niet aan om echte lange duurlopen te gaan doen. Deze was om te begingen 10 Engelse mijlen (16km). Geen rondje maar een heen-en-weertje naar Delft, maar dan wel met de Schie steeds aan de linkerhand (voor de echte liefhebbers hieronder het kaartje).

Zondag, eerst lekker uitgeslapen, koffie op bed. Daarna een 10 kilometer gelopen, om vervolgens nog een kleine duik in de Schie te doen, samen met Louise. Dit ook een beetje tervoorbereiding van de Binnenmaas Triathlon, waar Louise voor het eerst een poging wil wagen (te beginnen met een achtste). Waarschijnlijk doe ik dan de 'kwart'.

Week totaal : 70 kilometer

zondag 31 juli 2011

Voorbereiding Kustmarathons

Ik ga proberen het blog weer eens wat nieuw leven in te blazen.
Nu eens niet over iets wat ik al gedaan heb, maar de voorbereiding tot iets.
Of dat wat gaat worden is een beetje afwachten, maar een poging is nooit weg.

De voorbereiding betreft de 'Kustmarathon', waarover mijn laatste blog-posting ging.
Maar dit jaar gaat dat allemaal anders worden - zei hij stoer.
Dit jaar is er een dubbel programma:
zaterdag 1 oktober - De 'echte' marathon - hardlopen dus.
zondag 2 oktober - De 'andere' marathon - wandelen, hetzelfde traject maar dan langzamer.

Ik ben zeer nieuwsgierig wat dat brengen gaat. Dit heb ik nog nooit gedaan. Weleens in een heel grijs verleden drie dagen gerend, beachrunning heette dat toen. Dat ging van Hoek van Holland naar Den Helder (over het Strand6daagse-traject). Maar de ene dag rennen en de volgende dag hetzelfde stuk wandelen, ik ben benieuwd.

Normaal gesproken begin ik met de training voor de (Rotterdam)marathon zo'n 16 weken van te voren. Echter voor de Kustmarathon is dat wat korter. Omdat ik na de RotterdamMarathon ook nog de RoPaRun doe, vind ik het niet perse nodig om voor deze marathon een volledig trainingsprogramma (die ik meestal zelf verzin, oftewel mijn 'achteraf-schema') af te werken. Ten tweede is mijn doelstelling voor de Kustmarathon iets anders dan de RotterdamMarathon, Zeeland wil ik meer van genieten, dus dat mag wat langzamer. Daarbij zijn de weersomstandigheden en het parcours niet elk jaar gelijk. En die zijn in Zeeland best wel van invloed, tenslotte loopt het een stuk makkelijker als het afgaand water is (zoals de laatste keer, dus dat zal dit jaar wel anders zijn). En ook de wind heeft iets meer impact dan in een stad.

Maar hoe dan ook, ik heb dit weekend een voorzichtige start gemaakt met de training. Gistermiddag 9 km en vanmorgen 12km, dus de kop is eraf.

Nieuw leven inblazen ? ? ?

 De vraag is zal ik weer eens wat nieuw leven in deze blog gaan blazen ? Geen idee of er iemand is die dit leest, maar mocht het zo zijn: la...