vrijdag 30 juli 2010

Natourcriterium Wateringen

De Tour is voorbij, en de criteriums in volle gang.
Gisteren streek het circus neer in Wateringen. Voordeel van Wateringen is dat het (mooie hollandse gedachte) gratis is. Dus je kunt je nooit bekocht voelen.
De omlijsting in Wateringen is vooral kermis en "koek en zopie". En dan moet "koek en zopie" vertaald worden naar: friet en bier. En dat wordt goed en veel genuttigd (is wellicht goed voor het criterium, want hoogstwaarschijnlijk zijn de eet- en drinktenten de grootste sponsoren).
Maar als je een beetje verder van het kermisplein en start/finishstraat af gaat staan is er volop te genieten van de koers. En ook al heeft het er soms schijn van dat de koers vooraf geregeld is, wordt er echt wel hard gefietst.
Nu hadden wij vooraf het idee dat het criterium wel gewonnen zou worden door Alessandro Petacchi, tenslotte Groene Trui-winnaar. En samen met z'n "knecht" Danilo Hondo niet van Hollandse bodem.
Maar deze vlieger ging dus niet op, de "Hollanders" hielden daar toch een andere gedachte op na. De Hollanders werden vooral vertegenwoordigd door, hoe kan het ook anders, RABO-renners. Maar er waren ook renners van Garmin, Milram, BMC, Slik-Shimano en Vacansoleil. Daarnaast ook nog renners van de Rabo-opleidingsploeg en van Van Vliet EBH Elshof.
Er waren (zover ik weet) 2 renners aan hun laatste seizoen bezig: Servais Knaven en Koos Moerenhout. Nu wilde het toeval dat Koos, ondanks dat die de dag ervoor ziek was, het criterium won. Hij was een paar ronden voor het einde uit het peleton ontsnapt. Nummer 2 werd Martijn Maaskant en Petacchi won de sprint om de derde plaats.
Daarna zijn wij op een gewone stadsfiets weer naar huis gefietst. Toch ook zo'n 20km (enkele reis).

Speciaal voor Koen de Kort, die ik via twitterbericht had beloofd hem te komen toejuichen, het bewijs dat ik hem daar gezien heb.

dinsdag 6 juli 2010

Tour, Tour, Tour . . . de France

Zo de rust is weer terug in Rotterdam. Het peloton is eergisteren onder grote belangstelling vertrokken richting Frankrijk (via België). Nu was het niet heel de week druk met renners, maar toch nam de Tour voor ons (Louise en ik) de hele afgelopen week in beslag.
Het begon maandag in het Nieuwe Luxor waar de "Muur on Tour" werd opgevoerd. Met een keur aan gasten, te veel om allemaal te noemen. Serieuze momenten werden afgewisseld met komische en muzikale noten. Ook werd het beroemde "petje op, petje af" gespeeld, maar nu met vijftienhonderd wielerfans.
Dinsdag was dan wel een wielerrustdag, maar op sportgebied zorgde het Nederlands voetbalelftal voor een prettige afwisseling.
Woensdagavond ging het wielerfeest weer verder met de TV-opname van "Het Grote Tourspel" (uitzending was donderdagavond). De opnames waren dicht bij ons huis, op zo'n vier kilometer, in de Schiecentrale (voormalige energiecentrale van Rotterdam). Het was mooi en interessant om te zien hoe het resultaat en dag later op TV zou komen, en dat viel niet tegen. Er is maar heel weinig geknipt uit het "origineel", al waren die wel erg leuk om mee te maken (niet om uit te zenden).
Donderdag hebben de "officiële" toertocht van de Grand Depart Rotterdam gefietst. De langste afstand ging door het voor ons, maar vooral voor mij, zeer bekende Hoeksche Waard. Bijkomend voordeel daarvan was dat we een mooie pauzeplek halverwege hadden. In Numansdorp hadden we die "gewoon" bij mijn vader, waar het lekker rustig was. Hij woont ongeveer 500m buiten de route (die je via deze link kan bekijken). Daarna verder buitenom terug via de Heinenoordtunnel naar het Zuiderpark.
's-Avonds nog naar de ploegenpresentatie wezen kijken, die duurde voor het mooie te lang. De ploegen kwamen vanaf het Nieuwe Luxor over de Erasmusbrug naar het Willemsplein (op zich wel mooi), maar pauzes ertussen waren gewoon te lang.
Vrijdag was de trainingsdag op het parcours van de tijdrit. Dat leverde mooie plaatjes op, vooral omdat ik op het Wilhelminaplein (bij het Nieuwe Luxor) tussen de splitsing stond. Dus vanaf Zuid gingen ze de Erasmusbrug op en kwamen via de Willemsbrug weer terug richting "start en finish". Het was toen schitterend weer en gaaf om te zien hoe sommige wielrenners zich heel serieus aan het voorbereiden waren voor de tijdrit, terwijl voor sommige het maar "gewoon" inrijden was. Na de officiële training waren er nog diverse wedstrijden. We hebben nog een stukje van de journalisten gezien. Daar bleef het bij, want 's-middags stond de ook belangrijke voetbalwedstrijd Nederland-Brazilië op het programma (en dat was ook leuk, vooral het resultaat).
Zaterdag was de grote dag. Er stonden twee belangrijke dingen op ons programma. Ten eerste moest en zou Louise een poging doen om haar "grote geheime liefde" te ontmoeten, en dat dat gelukt is kunnen jullie lezen op haar blog "vrouw kijkt tour". Daarna hebben de renners echt aan het werk gezien en ook dat was ondanks de regen een machtig gezicht.
Zondag werd onze tourweek afgesloten met de "showrit" van de renners door de stad. We zijn op twee plekken wezen kijken, bij de "1e start" aan de Westerkade waar ook alle bussen verzameld waren. En later op de Erasmusbrug waar de "officieuze start" was. De menigte vergaapte zich aan al het moois wat daar voorbij kwam en wij ook.
Hiermee werd een mooie drukke tourweek afgesloten. De rest volgen we weer gewoon via de TV.

Nieuw leven inblazen ? ? ?

 De vraag is zal ik weer eens wat nieuw leven in deze blog gaan blazen ? Geen idee of er iemand is die dit leest, maar mocht het zo zijn: la...