Film bij de zee

Donderdag en vrijdag naar het filmfestival in Vlissingen geweest. Dit doen we nu voor het derde jaar en deze keer zelfs 2 dagen. Op deze manier hebben we het nuttige (bezoek bij schoonmoeder die ernstig ziek is) met het aangename verenigd. Want niet alleen het filmbezoek was aangenaam, ook het logeren aan de boulevard van Vlissingen was een waar genoegen. In ons “vaste” mosselrestaurant annex hotel “Solskin” hebben de nacht doorgebracht. We hadden de kamer aan de boulevardkant en zodoende uitzicht op de Westerschelde en de Noordzee, ja zelfs Zeebrugge in België was zichtbaar, dankzij het goede weer. We hebben zelfs beide dagen een duik in zee genomen, en ondanks dat de watertemperatuur niet meer de zomerse waarde had, was het heel lekker (en verfrissend).

Een paar van de films die we gezien hebben hadden ook veel met het thema “water” te maken. We begonnen donderdagmiddag met 3 (+1) korte films over de Rotterdamse Haven, en als tussendoortje een (niet geplande) film over de strijd van Nederland tegen het water.
Als diner hebben we natuurlijk mosselen gegeten in “Solskin”, om vervolgens weer terug naar de bioscoop te gaan. Daar als eerste avondfilm: een soort roadmovie over een Senageelse taxichauffeur (Goodbye Solo) en z’n beslommeringen met een man die misschien zelfmoord (denken wij) ging plegen. Vervolgens weer terug naar het water met de Engels/Amerikaanse film “Local Hero”, over een Schots kustplaatsje die in de ban kwam van het grote geld (voor de bouw van een olieraffinaderij, maar dat wisten zij niet). Na afloop van deze film krijgen we van “Whisky by the Sea” een lekker glaasje whisky aangeboden.
We hebben de nacht doorgebracht met het ruisen van de zee op de achtergrond, onze hotelkamer had een balkon en de deuren konden de hele nacht lekker openblijven. ’s-Morgens een heerlijk ontbijt gehad en vervolgen met Louise’s broer koffie gedronken op het terras.
Om half twee naar de eerste van de twee Nederlandse films, die voor die dag op het programma stonden, “De Storm”. Zeeuwser kon het dus niet en je moet zelf maar gaan aanschouwen hoe de film is. Tussen de twee films lekker buiten in de zon gezeten. Daarna naar “Oorlogswinter”, en die was (vond ik) kwalitatief vergelijkbaar met “De Storm”.
Na afloop zijn we op ziekenbezoek bij Louise’s moeder geweest, daar hebben we stamppotandijvie gemaakt en gegeten. Na twee mooie dagen kwamen we zo rond elven weer thuis.
Moe, maar voldaan !