rust en herstel
maar toch de 1/3 triathlon in Oud-Gastel
- Maandag (19 juni)
Na de inspannende Seven Hills of Edinburgh zijn we begonnen met een "full scottish breakfast", ik dan in een vegetarische versie met zelf vega-haggis. Goed te eten en proma herstelvoer. Daarna de stad wat rondgebanjerd en op een terras Irn-Bru gedronken. Ook prima, maar ik prefereer dan toch het schotse bier (alleen niet zo vroeg). Tegen vijven zijn we met z'n vijven (Tsz Shan, Karin, Raoul, Marijn en ik) vertrokken richting het vliegveld voor de terugreis (Bob was al eerder vertrokken en Pascal bleef nog wat langer). Na het gebruikelijke wachten en aanverwante reisaktiviteiten kwam ik tegen middernacht thuis. - Dinsdag
Beetje uitslapen, troep opruimen en rustig aan de dag begonnen. s-Middags een uurtje op de racefiets de triathlonbeugels uitgeprobeerd. Ik hoefde deze keer niets meer bij te stellen, dus hopelijk gaat het hiermee ook in Kopenhagen lukken.
's-Avonds bij RA wezen trainen. Wegens de naweeën van de Seven Hills of Edinburgh toch maar een half programma gedaan. En dat was al pittig genoeg voor de benen. - Woensdag
Weer gewoon naar het werk (na anderhalve week verlof). Dus ook weer om zes uur de wekker.
Na de gedane arbeid direct naar huis, kleren uit en zwembroek aan om in heerlijk warm Schie-water een dikke twee kilometer te zwemmen.
Na het avondeten weer richting werk, alleen deze keer voor een voorstelling van De Marathon in het Luxortheater. Dit was een kadootje van de gemeente Rotterdam aan het personeel. Ik vond de voorstelling leuker dan verwacht. Want met de film in gedachten had ik vooraf het idee dat dat niveau niet gehaald zou worden (en ik ben niet zo'n musicalliefhebber).
Dus met een goed gevoel liep ik na afloop Luxor uit, om vervolgens geconfronteerd te worden met iemand die net bezig was mijn fiets te jatten. Helaas was ik net te laat (en niet snel genoeg) om hem te achterhalen. En al was het maar een stadsfiets van drie jaar oud, baalde ik als een stekker. Al de vloeken die ik tijdens de voorstelling gehoord had, heb toen ook maar even staan uiten. Louise gebeld met het slechte nieuws, om daarna met metro en bus naar huis te gaan. - Donderdag
Met een slecht gevoel wakker geworden, geprobeerd het normale ochtendritueel te volgen. Echter bij het naar buiten gaan, moest het toch even anders: niet zoals normaal fiets pakken en wegrijden, maar nu eerst van de reservefiets (oude opoefiets van Louise's moeder) de banden oppompen, stof van het zadel vegen en checken of alles nog deed want het zou moeten doen. Gelukkig reed die nog redelijk, maar comfortabel is toch net anders.
Na het werk thuis via internet (en met DigiD) aangifte gedaan, helaas gaat de politie niet meer doen dan de aangifte "bewaren" :-(
Daarna toch maar wezen hardlopen bij de club. Er stond minutenloop op het programma en na ruim dertien kilometer gelopen te hebben, kwamen we zo dicht langs mijn huis dat ik maar afgehaakt ben ;-) - Vrijdag
Niet zoveel bijzonders gedaan, gewoon naar het werk, en verder al vast wat voorbereidende dingen voor de 1/3 triathlon van Oud-Gastel. - Zaterdag
Alsof het een werkdag is, de wekker ging 'gewoon' om zes uur 's-morgens.
Koffie zetten, ontbijt maken en de laatste check of alles in de tas zit. Daarna auto pakken om de fietsen op het dak te zetten. Op het moment dat ik de auto wilde parkeren, kwam Marcel de Jeu (clubgenoot RA) net aanfietsen. Marcel zou met ons meerijden, want waarom met twee auto's als het met één kan. Dus 3 fietsen op dak, 3 dik gevulde tassen, helmen en wat niet meer zij in de auto gepropt. Een klein uurtje later waren we in Oud-Gastel gearriveerd. Auto parkeren, op de fiets verder richting het inschrijfbureau. Dat allemaal ging vlot, omkleden kon in de sporthal daar dichtbij. Vervolgens schoenen in de tweede wisselzone zetten (zwemmen is een stukje buiten het dorp). En daarna op de fiets richting het zwemparcours. Plekje voor de fiets zoeken, helaas niet op startnummer, dus soms een beetje krap. Gezien de watertemperatuur mocht er niet in wetsuit gezwommen worden, wat ik persoonlijk niet zo erg vind. Alleen mocht er in eerste instantie niet met bedekte schouders gezwommen worden. Maar toen ik mijn shirt aan mijn fiets had gehangen, mocht het weer wel. Ik heb het toch maar zonder gedaan.
Het zwemmen ging redelijk, alleen de tijd viel een beetje tegen: ruim 35 minuten over 1300m. Dat is wellicht 'normaal' voor mij, maar in vergelijking met een paar jaar terug was het parcours, of nu te lang, of toen te kort. Hoe dan ook is was wel gelijk met Louise uit het water. Was ik nu zo goed of Louise zo slecht, lees haar versie!
De wissel was zoals gebruikelijk niet mijn snelste onderdeel, maar om een strak shirt over een nat lijf te krijgen is best lastig, al met al kostte het bijna 5 minuten voordat ik op de fiets zat.
Het fietsen was vooral, winderig, miezerig en daardoor best lastig. Gelukkig had ik wel goed zicht, dankzij mijn nieuwe Bollé sportbril (één met een volledig 'glaswerk' op sterkte - en ik ben een beetje kippig met -5,75 en -6,5, waarbij ik ook nog een leesgedeelte nodig heb). De zestig kilometer heb in zo'n twee uur volbracht, waarbij de snelheidsverschillen toch best aanzienlijk waren (voor- of tegenwind).
Daarna kwam mijn 'beste' onderdeel, het lopen. En dat ging zoals verwacht weer goed. Als mijn GPS-horloge het goed had, liep ik zo'n 12,8 km/u.
En daar ben ik na drie winderige fietsrondjes best tevreden over :-)
Marcel was bijna een kwartier sneller en stond mij bij de finish op te wachten. En dat heb ik dan weer vervolgens gedaan op Louise.
Hieronder nog even de koele cijfers:
Zwemmen - 00:35:31 - 143e
1e Wissel - 00:04:23
Fietsen - 01:58:42 - 138e
2e Wissel - 00:02:02
Lopen - 01:01:49 - 72e
Eindtijd - 03:42:25 - 126e van 160 finishers
Daarna een snelle douche, de boel weer in- en opladen. Terug richting Rotterdam, Marcel vlak bij zijn huis afzetten. Thuis de boel een beetje opruimen, wat eten en 's-avonds een beetje uitfietsen richting het Museumpark om naar de Parade te gaan.
We hadden kaartje voor de voorstellingen "Paradijsvogel" van toneelgroep Oostpool (leuke voorstelling) en iET & Davide Bellotta i.s.m. Conny Janssen danst Clarity (wellicht een beetje te serieus na de Paradijsvogel). Na afloop thuis nog een lekkere Duvel Tripel Hop gedronken om goed in te kunnen slapen, want zondag weer vroeg er uit. - Zondag
Louise moest al op tijd in Utrecht zijn om bij de vrouwentriathlon in Utrecht hand- en spandiensten te verlenen. Ik ben er maar getijdig mee uitgegaan om samen koffie te drinken en wat boterhammen voor haar klaar te maken.
Nadat Louise was vertrokken dacht ik nog "even" mijn e-mails door te nemen en weg te werken, echter wegens een foutmelding in Outlook ging dat voor geen meter lukken (en was al met al zonde van de tijd die ik er nog ingestoken heb - want het doet het nog steeds niet :-(
Ben om twaalf uur wat boodschappen gaan doen (kwam er zaterdag niet echt van) en direct daarna mijn 'startnummer' voor de zwemtocht Overschie op te halen.
Om twee uur kon ik starten op de 4 km tocht in de Schie. Dus een thuiswedstrijd. Al is strijd een groot woord, want vorig jaar was ik laatste en nu werd ik een na laatste! Helaas moet ik toch een klein minpuntje over de tocht vermelden: want ondanks dat er hectometerbordjes langs de Schie staan, lag het keerpunt niet op 2 km vanaf de start, maar zeker honderd meter verder (en dat scheelt toch wel, zeker voor zo'n goede zwemmer als ik).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten