vrijdag 30 juli 2010

Natourcriterium Wateringen

De Tour is voorbij, en de criteriums in volle gang.
Gisteren streek het circus neer in Wateringen. Voordeel van Wateringen is dat het (mooie hollandse gedachte) gratis is. Dus je kunt je nooit bekocht voelen.
De omlijsting in Wateringen is vooral kermis en "koek en zopie". En dan moet "koek en zopie" vertaald worden naar: friet en bier. En dat wordt goed en veel genuttigd (is wellicht goed voor het criterium, want hoogstwaarschijnlijk zijn de eet- en drinktenten de grootste sponsoren).
Maar als je een beetje verder van het kermisplein en start/finishstraat af gaat staan is er volop te genieten van de koers. En ook al heeft het er soms schijn van dat de koers vooraf geregeld is, wordt er echt wel hard gefietst.
Nu hadden wij vooraf het idee dat het criterium wel gewonnen zou worden door Alessandro Petacchi, tenslotte Groene Trui-winnaar. En samen met z'n "knecht" Danilo Hondo niet van Hollandse bodem.
Maar deze vlieger ging dus niet op, de "Hollanders" hielden daar toch een andere gedachte op na. De Hollanders werden vooral vertegenwoordigd door, hoe kan het ook anders, RABO-renners. Maar er waren ook renners van Garmin, Milram, BMC, Slik-Shimano en Vacansoleil. Daarnaast ook nog renners van de Rabo-opleidingsploeg en van Van Vliet EBH Elshof.
Er waren (zover ik weet) 2 renners aan hun laatste seizoen bezig: Servais Knaven en Koos Moerenhout. Nu wilde het toeval dat Koos, ondanks dat die de dag ervoor ziek was, het criterium won. Hij was een paar ronden voor het einde uit het peleton ontsnapt. Nummer 2 werd Martijn Maaskant en Petacchi won de sprint om de derde plaats.
Daarna zijn wij op een gewone stadsfiets weer naar huis gefietst. Toch ook zo'n 20km (enkele reis).

Speciaal voor Koen de Kort, die ik via twitterbericht had beloofd hem te komen toejuichen, het bewijs dat ik hem daar gezien heb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Nieuw leven inblazen ? ? ?

 De vraag is zal ik weer eens wat nieuw leven in deze blog gaan blazen ? Geen idee of er iemand is die dit leest, maar mocht het zo zijn: la...