woensdag 6 september 2017

Mijn eerste kwart als Ironman



Binnenmaas Triathlon


Klaar voor de start !
Foto: Hans Blom

 Afgelopen zaterdag (2 september) stond de jaarlijkse Triathlon van Binnenmaas voor de 32ste keer op het programma. Ik doe daar al vanaf het begin aan mee (een enkele keer uitgezonderd, maar al zeker 25 keer), dus kon ook deze niet verstek laten gaan. En zeker niet als Ironman 😊
Na de Ironman heb ik niet al te veel gedaan. Niet meer gezwommen en ook niet op de racefiets gezeten. Ben alleen een paar keer bij de atletiekvereniging wezen lopen, maar niet voluit.
Daardoor was deze keer de grote vraag: hoe zou ik de Ironman verteerd hebben?
Eerlijk gezegd viel het niet tegen.
Het weer was goed, niet te warm en niet te koud. Zonnetje bij de start van het zwemmen, watertemperatuur ongeveer 20 graden. Dus heb ik 'stoer' zonder wetsuit gezwommen. Ik denk niet dat ik met wetsuit veel sneller ben, maar het voordeel van zonder is dat ik me dan niet uit dat pak hoef te wurmen. Ben achteraan gestart en een beetje de rustige route gekozen. Helaas zijn er toch altijd wat zwemmers die een beetje minder koersvast zijn en plots over je heen willen zwemmen. Daar heb ik weinig of geen last van gehad, maar ze waren er wel weer begreep ik van andere deelnemers. Tijdens het zwemmen trok de wind wel wat aan, waardoor de golven ietsje hoger werden. Vergeleken met de vorige keer was ik nu elf seconden langzamer (25:20 om 25:09), dus dat mag geen naam hebben. Echter de wissel kostte me nu bijna een minuut extra (4:21 om 3:37). Wellicht kwam dat omdat tijdens het zwemmen een beetje nattigheid naar beneden kwam waardoor ik wat langer nodig had om mijn voeten droog te wrijven😜
Tijdens het fietsen ging het parcours over twee ronden bekend terrein. De omstandigheden waren oké, droog en niet al te veel wind. En enkele keer was er wat verkeer, waardoor het een beetje voorzichtiger moest. De 'ergste' opdoffer kreeg ik net na het ingaan van de tweede ronde toen ik werd ingehaald door een zeventigplusser (Aart van den Breevaart Bravenboer - gelukkig heb ik hem weer bij het lopen kunnen voorbij steken). Mijn benen hadden merkbaar nog wat moeite hadden met de pedalen, de kuiten stribbelde wel een beetje tegen. Desalniettemin was ik zelfs tien seconden sneller dan vorig jaar (1:18:26 om 1:18:36). Dus ook daar geen echt verschil.
Op naar de tweede fietsronde.
Foto: Laura Bal




Ook de tweede wissel was weer trager dan het jaar ervoor (3:25 om 2:46), dus ik voelde de bui al een beetje hangen. Ook de beginmeters van het lopen waren niet erg goed. Mijn linkervoet had besloten om nog even een dutje te doen en die werd pas bij het keerpunt (van de vier heen-en-weertjes) wakker. Vervolgens ging het redelijk gestaag en heb ik weer een aantal atleten kunnen inhalen. Maar ik was niet sneller dan vorig jaar (46:58 om 45:56), dus bijna één minuut langzamer. Daardoor was de eindtijd ruim twee minuten trager (2:38:28 om 2:26:03) dan in 2016. 
Wel was ik in de klassering twee plekken naar voren geschoven. Deze keer ben ik als 106e geëindigd van de 170 finishers. Vorig jaar was dat plek 108 (van de 181).
Al met al lijkt het erop dat de Ironman geen negatieve invloed heeft gehad op de uitslag en de tijd. Maar de benen voelden toch anders dan normaal, die waren toch iets gevoeliger dan anders. En al dat extra trainen van de afgelopen maanden is ook niet terug te zien in het resultaat. Mijn herstel is onderweg, maar nog niet voltooid!

Zondag 10 september om een uur of twee 's middags weet ik meer 😌
Ik hou jullie op de hoogte, dus wordt vervolgd !

Overigens, hoe het met Louise is vergaan kan je lezen op haar blog.


PS

Wederom excuses voor de wat 'vreemde' opmaak, ik had het ook liever anders gezien, maar "Blogge.com" denk daar dus anders over 😡


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Nieuw leven inblazen ? ? ?

 De vraag is zal ik weer eens wat nieuw leven in deze blog gaan blazen ? Geen idee of er iemand is die dit leest, maar mocht het zo zijn: la...