Marathons en andere (sportieve) gebeurtenissen

Augustus t/m oktober 2014

Na de fietsvakantie in Canada de looptrainingen weer snel opgepakt. De dag (donderdag 14-8) na thuiskomst direct een klein rondje (9 km) wezen lopen, al was dat meer om de jetlag te bestrijden dan training, maar toch.

Vrijdagavond (15-8) Feyenoord zien gelijkspelen tegen Heerenveen.

In het weekend daarna zowel op zaterdag (10,5 km) als op zondag (12 km) gerend.

Dinsdag en donderdag weer gewoon wezen trainen bij Rotterdam Atletiek, met tussendoor een rustig kort loopje (9 km) op woensdag.

Vrijdagmiddag (22-8) in een heftige regenbui naar Vlissingen gereden om de Homerische Rockopera “O die zee” te bekijken, een hele mooie voorstelling op een geweldige locatie (de slotgracht van Fort Rammekens).

’s-Zondags hardlopend naar De Kuip om Feyenoord te zien verliezend tegen Utrecht en na afloop weer “vrolijk” terugrennend naar huis. Op die manier toch maar weer een halve marathon afgewerkt te hebben.

Dinsdagavond bij RA 14 keer 400m gelopen (met alles wat daar omheen komt kijken). En woensdag een rondje van zo’n elf kilometer.

Het loopweekend begon deze keer al op vrijdag om veel kilometers te maken. Dat betekende op vrijdag 15 kilometer op zaterdag 28 kilometer en op zondag wederom 15 kilometer, totaal dus bijna 60 kilometer.

Dinsdag (5x (200-400-600)) en donderdag (minutenloop) weer naar de Nenijtobaan.

• Zaterdag (6-9) stond de als eerste serieuze uitdaging na de vakantie op het programma: de kwart-triathlonvan Binnenmaas. Zoals gebruikelijk was mijn start (het zwemmen) niet geweldig, met ruim 24 minuten over één kilometer kwam ik als 139^ste uit het water. Fietsen ging al een stuk beter, want een kleine vijf kwartier later was ik opgeklommen naar de 118^ste plek. Het lopen is gelukkig nog steeds mijn beste onderdeel, zodat ik nog best veel mensen kon inhalen. Na drie kwartier rennen kwam ik als 52^ste over de finishlijn in een totaaltijd van 2 uur 28 minuten en 34 seconden.

Zondag een klein rondje (9 km) wezen uitlopen, dinsdag en donderdag weer naar de Nenijtobaan.

• Zaterdag (13-9) op pad naar Nieuwpoort (België) om mijn startnummer op te halen voor de In FlandersField Marathon, die dit jaar extra bijzonder was omdat het honderd jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog (Grote Oorlog) begon en die zijn sporen wel heel nadrukkelijk in België heeft achtergelaten. Het inschrijfbureau was gevestigd bij de startlocatie (zondag om 10 uur), de vismijn van Nieuwpoort. Op mijn startnummer stond niet alleen mijn eigen (voor)naam, maar ook de naam van een gesneuvelde soldaat (ArthurCollins). Dit maakte het toch wel extra bijzonder en maakte het ook wel duidelijk dat dit niet zomaar een marathon is. Ook het parcours is niet zomaar gekozen, maar loopt vrijwel helemaal langs het Westfront van de Grote Oorlog (een deel dan – want de totale afstand was meer dan 750 km, en liep van de duinen en stranden in Nieuwpoort langs de IJzer over Diksmuide, via het kanaalIeper-IJzer richting Ieper, waar het oostelijk in een boog omheen liep (de Ieperboog). Het passeerde Wijtschate en Ploegsteert. Rijsel en Armentiers (Armentières) waren in Duitse handen. Vandaar liep het verder door het Noord-Franse heuvelland, langs de Somme en Verdun tot aan de Vogezen en de Frans-Zwitserse grens in Belfort).
  Hoe dan ook een parcours met een heel bijzondere geschiedenis. Niet alleen het startnummer was bijzonder, maar ook het shirt was bijzonder. Ook Louise, die mocht meefietsen vanaf kilometer 18, kreeg een speciaal shirt (om herkenbaar te zijn als begeleider).Na een hapje gegeten te hebben in Nieuwpoort gingen we op weg naar Ieper, waar we net buiten de stad een hotel hadden geboekt. Ook dit hotel (Kasteelhof ’t Hooghe) had een bijzonder oorlogsverleden, zoals je kunt lezen via deze link.De pastamaaltijd hebben we genuttigd in ’t Nonnebos, een soort familierestaurant waar van alles en nog wat te doen is voor jong en oud. Het eten was gelukkig precies wat een marathonloper nodig heeft en samen met een heerlijk glas Nonnetjesbier smaakte het uitstekend. Terug bij het hotel nog een Westmalle Tripel als ontspanningsdrank gedronken.
  Zondagmorgen ging om kwart over zes de wekker. Om zeven uur aan het ontbijt, want tussen half acht en acht uur zouden de bussen richting Nieuwpoort vertrekken vanaf het station Ieper.Bij de start (bij de vismijn in Nieuwpoort) was het gezellig druk, zo’n dikke duizend lopers stonden aan het vertrek. Het startschot viel om 10:00 uur en ik had besloten om met de pacers voor de drie en een half uur mee te lopen. Zij begonnen iets te snel en toen ze na een paar kilometer hun tempo lieten terugzakken naar vijf minuten de kilometer, ben ik maar op eigen tempo door gegaan. Na ruim acht kilometer raakte het parcours voor het eerst de IJzer (want er moest een ommetje gemaakt worden om toch aan de juiste marathonafstand te komen), Na een dikke kilometer verlieten we weer de IJzer en gingen op pad richting Stuivekenskerke en daarna weer terug langs de IJzer (vanaf 12,5 km) richting Diksmuide, waar Louise bij het 19km-punt klaarstond om met mij mee te fietsen. Na ruim 25 kilometer verlieten we de IJzerdijk en vervolgde de route over de Ieperleedijkstraat langs het Kanaal Ieper-IJzer.
  Na drieëndertig kilometer staken we een brug over naar de andere kant van het kanaal. Het einde van het kanaal was vlak voor de 41^ste kilometer, vanaf daar ging de route om de stad heen om vervolgens via de  Menenpoort te finishen na drie uur en 26 minuten (126^ste van de ruim duizend deelnemers) op de Grote Markt van Ieper. Zeer voldaan een heel bijzondere marathon tot een goed einde gebracht.
  

  

• ’s-Maandags 6 kilometer uitgelopen en donderdag bij RA getraind om zaterdag mee te doen aan de korte versie (20km) van Trail by the Sea. Ondanks dat ik een mooie uitslag liep (7^de veteraan in 1:53:24), was ik (en vooral Louise) niet tevreden over de organisatie. Omdat er besloten was om een 10km toe te voegen aan de wedstrijd (die tegelijkertijd startte), was het de eerste kilometers te druk, Dit resulteerde in wat filevorming bij smalle en steile stukken in het parcours. En nadat Louise had besloten daardoor het parcours van de 10km te volgen, ontbrak daar weer een cruciaal lintje waardoor het voor haar (en wat mede-loopsters) een beetje spoorzoekertje werd.Vond het ook heel jammer dat de organisatie, na mijn aanmerking (waarom niet gesplist starten) die ik via een webformulier kenbaar had gemaakt, pas bij navraag met een (voor mij onbevredigd) antwoord: “twee wedstrijden in één is altijd lastig” kwam. Wellicht vinden zij het aantal belangrijker dan een goede doorstroom van de deelnemers.

In de daarop volgende twee weken een viertal rustig trainingen gedaan. Dinsdag (23-9) 5x 400 + 1000 + 5x 400 bij RA en donderdag (25-9) 400 + 600 + 800 + 3x 1000. Zaterdag een rustig korte loop (10km)  en vervolgens dinsdag (30-9) op de Nenijtobaan 6x 600 + 4x 400.

• Want zaterdag 4 oktober stond de Kustmarathon Zeeland op het programma, ook wel bekend (volgens de Zeeuwen) als de zwaarste marathon van Nederland. Helaas was dat dit jaar voor mij zeker het geval, want ondanks een goede start (halve marathontijd in 1:45) ging het kaarsje na zo’n 25 kilometer uit. Ik kreeg last van mijn maag en na ruim 27 kilometer besloot ik dat het beter was om te stoppen. Gelukkig was Louise op dat moment bij haar broer Ko in Vlissingen (na mij te hebben gebracht bij de start en onderweg nog 2x te hebben aangemoedigd), ik heb haar dankzij een mobiel van een vrijwilliger kunnen bellen. Na een paar bakjes thee en een lekkere douche bij Ko, was ik gelukkig goed genoeg hersteld om mosselen te gaan eten bij Solskin op de boulevard in Vlissingen (is toch een beetje traditie).

Daarna toch maar even wat rustig aan gedaan, tot afgelopen afgelopen zaterdag (18-10) de Vlietloop bij de ijsbaan in Puttershoek op het programma stond. Deze werd georganiseerd door Roparunteam “wemove177”. Dit ging wel weer goed naar omstandigheden (behoorlijk warm). Na tweede mooie rondjes (10km) door de polder finishte ik op de ijsbaan na 43:13 (als 8^de man) en Louise kwam na 53:58 (als 5^de vrouw) over de finish.

Voorlopig doen we (in oktober) niet al te veel meer op sportief gebied.

Wellicht volgt er binnenkort een verslag van de A4-run bij Steenbergen (9 november 2014)