Henk Vermaas: Arctic Tour 2014

Een poosje geleden hebben Louise en ik een verre reis gemaakt naar de westkust van Canada.
We daar vrienden wonen, die we hebben leren kennen op onze fietstocht door Afrika.
Dat zijn Rae en Ursula, die woonden eerst in Toronto, maar zijn verhuisd naar Squamish (dat ligt tussen Vancouver en Whistler).
Om een lang verhaal kort te houden: Wij vonden het een mooi idee om gevieren naar de Noordelijk IJszee te fietsen (die tocht heet: Arctic Tour).
Zo gezegd, zo gedaan.
Alleen niet met z'n vieren, maar met een reisorganisatie die deze trip op het programma heeft staan.
Dat houdt dus in, met begeleiding en bagagevervoer (best luxe dus).
Vooraf een paar dagen bij Rae en Ursula "gewoon" op visite, maar daarna echt op pad.
Rae, Louise en ik zijn vanuit Squamish op de fiets naar de startlocatie in Vancouver gereden, Ursula met de auto en de bagage.

De fietstocht startte vanuit Vancouver en via de ferry vanaf Horseshoe Bay naar Nanaimo (Vancouver Island). Op Vancouver Island in 6 dagen naar het noorden tot Port Hardy.
Daar op de boot naar Prince Rupert (één overnachting in een motel), om de dag erop met de Alaska Ferry naar Skagway (Alaska-USA) te varen (met overnachting op de boot).

We hebben vervolgens zo'n kleine 25 kilometer in de Verenigde Staten (Alaska dus) gefietst. De grens met Canada lag op de "top" van de White Pass (net boven de 1000m).
De weg volgde voor het grootste gedeelte de route die dik honderd jaar geleden door duizenden goudzoekers was afgelegd. Ook wij gingen dus via Whitehorse (waar een geweldige bierbrouwerij is: de Yukon Brewery) en vervolgens naar de goudzoekersstad Dawson City. Dat in 6 fietsdagen en 1 rustdag in Whitehorse.

Na de rustdag in Dawson City begon het echte werk. Acht dagen fietsen over de Dempster Highway, een dirtroad (geen asfalt, maar een verstevigde "gravelweg" met veel stof (als het droog is) of veel plakmodder (als het nat is). Gelukkig hadden we beide opties, dus we weten het verschil (stof is minder erg - vooral voor de fiets).
Op de Dempster Highway (zo'n 735 kilometer) waren we met 25 fietsers (24 toeristen en 1 begeleider, sweep genoemd omdat die als achtervang fungeerde bij problemen). Van die 25 fietsen zijn er 9 stuk gegaan, met name de derailleur. En deel kon gerepareerd worden (want er was een handige fietser in de groep), wat er dan soms op neer kwam dat er een soort single speed van gemaakt werd.
Gelukkig is ons dat bespaard gebleven en hebben zowel Louise, Ursula, Rae en ik de finish in Inuvik ongeschonden gehaald.