Nepal - Dolpo - oktober 2012

Onze vakantie ging deze keer naar Dolpo, een streek in Nepal dichtbij Tibet. Een wandeltrektocht van dik drie weken. Hieronder een kort (foto)verslag.

We vertrokken 27 september richting Kathmandu, dat wil zeggen: vanaf huis met de bus naar Centraal Station Rotterdam, vervolgens met de trein naar Schiphol. Daarna vliegen naar Frankfurt (Duitsland), overstappen richting Doha (Qatar) en dan naar Kathmandu (Nepal). Na bijna een volle dag onderweg landden wij daar veilig, echter vlak voor onze landing was daar nog wel een heel ernstig ongeluk gebeurd met een opstijgend vliegtuig waarbij alle inzittenden om het leven kwamen (gelukkig hebben wij daar niks van gezien). Na een goede maaltijd en een lekker biertje zijn we op tijd naar bed gegaan, om de volgende dag de stad in te gaan. 

Daar was (29 september) het festival van "Indra jatra" bezig. Het was ontzettend druk, er gebeurde heel veel, maar voor een westerling blijft het onduidelijk wat nu precies de bedoeling is. Wel geweldig om mee te maken.

De volgende dag (30-09) zijn we wandelend naar Swayambhunath (in de volksmond de apentempel genoemd, waarom? Ga zelf maar eens kijken).

Maandag 1 oktober was het dan (bijna) zover, op weg naar het westen richting Dolpo. Vooralsnog met de bus, want anders zou het wel heel ver lopen worden.

Dinsdag 2 oktober kwart over zeven, eindelijk begonnen we met lopen vanuit Beni, daar waar de weg min of meer ophoudt. Het verharde gedeelte sowieso, het was mogelijk geweest om over de onverharde weg nog een stuk verder te rijden. Als we dat hadden geweten !?!

Woensdag 3 oktober, na de eerste keer overnachten in de tent, die de avond ervoor danig beproeft werd door een hevige regenbui, gingen we weer een stukje verder de bergen in. Voor Nepalese begrippen echt nog maar heuvels maar voor ons Hollanders toch wel echt bergen. We liepen van net onder de duizend meter naar ruim vijftienhonderd boven de zeespiegel (en waar vind je dat in Nederland).

Donderdag 4 oktober gingen we al naar boven de tweeduizend meter en lieten we de bewoonde wereld steeds meer achter ons. Onze camping was afgelopen nacht een schoolpleintje en daardoor hadden we deze morgen dus vroeg bekijks.

Vrijdag 5 oktober kwamen we al op "Alpenhoogte", zo'n drieduizend meter. De eerste pas, en dus naar een volgend dal. Weer een heel andere omgeving. Het bijzonderste die dag was dat een trotse vader zijn pasgeboren kind aan het wassen was, mooier kan toch bijna niet!

Zaterdag 6 oktober was vooral een lange dag kwa afstand (ongeveer 21 km), met weer hele mooie vergezichten (dat bleef de hele wandeling zo, dus ik zal proberen dat niet te veel te herhalen). We zijn deze dag zo net onder de drieduizend meter gebleven.

Zondag 7 oktober wederom een pas over, deze was net over de vierduizend meter. En met uitzicht op "echte" bergen (achtduizender).

Maandag 8 oktober een relatief makkelijk dagje (veel dalen) met als beloning een kampement bij de rivier en een warmwaterbron (de tweede zagen we de volgende dag toen we vertrokken).

Dinsdag 9 oktober was een korte wandeldag (zo'n vier uur). Waar we weer zo'n duizend meter zijn geklommen om op een hoogte van meter drieendertighonderd uit te komen. Toen we het enige dorpje van vandaag passeerde, zat de jeugd ons vanuit de hoogte te bekijken.

Woensdag 10 oktober begon met mooi weer, zoals bijna alle dagen). Echter toen we zo'n achthonderd meter hoger bij ons volgende kamp aankwamen, kregen we een winters buitje voorgeschoteld. Dat had wel wat echter het maakte die nacht (toen het weer helder werd) wel behoorlijk koud. Maar we hebben het overleefd ;-)

Donderdag 11 oktober was korte wandeling door een mooi besneeuwd landschap. We eindigde vandaag weer een stukje lager dan gisteren (op zo'n vierduizend meter).

Vrijdag 12 oktober een pas over van zo'n vijfenveertighonderd meter, en daarna afdalen naar een diepte van net boven de drieduizend meter. Waarbij opgetekend dat deze pasmarkering wel erg markant was (ook voor een "nuchtere" westerling).

Zaterdag 13 oktober eerst nog wat verder afgedaald, om vervolgens weer terug te stijgen naar net onder de vijfendertighonderd meter. Deze keer weer eens langs een dorpje waar, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, gewoon hennep/marihuana verbouwd werd (en niet om touw van te maken, maar wel om te roken).

Zondag 14 oktober kwamen we steeds meer in een Tibetaans-achtige omgeving, ondanks de rivier die er stroomde werd het landschap steeds droger.

Maandag 15 oktober (de 14e wandeldag) kwam de eerste (en enige) rustplaatst in het vizier. Do, de "hoofdstad" van Dolpo, waar zowaar gerst verbouwd wordt op een hoogte van zo'n vierduizend meter. Amper voldoende voor de bevolking, die de laatste jaren aan het toenemen is (wellicht door Tibetanen die "China" ontvluchten). Dolpo is ook het gebied waar de film Himalaya is gemaakt. Een heel mooie film (voor wie hem wil zien - wij hebben hem).

Dinsdag 16 oktober, een keertje uitslapen (dus niet om zes uur wakker). Wel een mooie dag om wat te wassen en het dorp te verkennen. Echter daar toch weer aan de slag, gelukkig op geheel vrijwillige basis, met een dorsvlegel geprobeerd om de gerst uit z'n velletje te slaan. Verder een mooie deken gekocht om de koude nachten wat comfortabeler door te komen, en een biertje gedronken (ook lekker).

Woensdag 17 oktober ging de tocht weer "gewoon" verder. Bij het uitlopen van Do zagen we heel veel bedrijvigheid: dorsen enzo, kinderen op weg naar school, drijvers met jaks op pad, slachten van een jak, melken van een jak (alleen noemen ze de stier zo, en de koeien zijn naks), mensen met van alles en nog wat sjouwen (groot en klein). Het was een van de bijzonderste dag die we hebben meegemaakt, te veel om hier te vermelden.

Donderdag 18 oktober gingen we over de Numa La (een pas van ruim drieenvijftighonderd meter hoogte). Klimmen vanaf 4200m en daarna weer dalen naar zo'n 4450m.

Zo hoog was Louise nog nooit geweest! 

Net boven Louise's hand is de Dhaulagiri zichtbaar (een dikke achtduizender).

Vrijdag 19 oktober wederom een hoge pas, dit keer de Baga La (iets lager dan gisteren, deze is net geen tweeenvijftighonderd meter hoog). Ter compensatie mochten we wel een stuk verder afdalen tot zo'n zesendertighonder meter, ergens in het Shey Phoksundo National Park.

Zaterdag 20 oktober werd een korte wandeling van nog geen drie uur naar het dorpje Ringmo aan het Phoksundomeer. Een schitterend mooi blauw meer. Bijna te blauw om waar te zijn, maar het is toch echt zo. Helaas zwemmen is niet toegestaan, want het meer is heilig (en ook steenkoud). Een geweldige omgeving om een hele halve dag rond te banjeren.

Zondag 21 oktober zakten we nog verder naar beneden en lieten dus het meer achter ons. De wereld om ons heen werd steeds meer bewoond en aangenamer voor plant en dier. 

Maandag 22 oktober komen steeds dichter bij de "finish". Maar we blijven nog even overnachten op een hele mooie plek. Bij de samenvoeging van de "CocaKola" en de "PepsiKola" (helaas weet ik de echte namen van de rivieren niet meer). Daardoor zijn we niet doorgelopen naar Dunai (waardoor we ons een heen-en-weertje bespaarde voor de volgende dag).

Dinsdag 23 oktober  de laatste wandeldag (het waren er in totaal 21). Naar Juphal, een korte etappe langs de rivier, maar dan wel stroomopwaarts, van 2100m naar 2500m. Dus ook hier gold: de laatste loodjes wegen nog even door ;-)

Woensdag 24 oktober terugvlucht naar Kathmandu. Dat betekende onder andere dat we gister "officieel" afscheid hadden genomen van onze Sherpa's en dragers. Maar ook deze morgen waren ze er nog gewoon om ons uit te zwaaien vanaf "vliegveld" Juphal (een gravelbaan in de bergen). Vandaar vlogen we eerst naar Nepalganj, en waren daardoor in een half uur vanuit de bergen weer in het platte land (de Terai) tegen de Indiaanse grens.

Omdat het ruim zeven uur zou duren voordat we doorvlogen naar Kathmandu, werden we naar een hotel gebracht (voor een hapje en een drankje). Echter Louise en ik konden het niet laten om toch even in het stadje te gaan kijken. Was dus even anders dan in de bergen. Terug naar het hotel toch maar met een riksha, al dat wandelen ;-)

Donderdag 25 oktober, na een nacht weer eens in een echt bed te hebben geslapen (en lang), lekker uitgebreid ontbeten. Daarna rustig naar de stad om wat vuile was naar een wasserij te brengen, souvenirs te kopen en vooral niet te veel doen. Daarbij is het ons niet ontgaan dat Kathmandu eigenlijk best veel smerige plekken heeft, maar vooral de rivier is verre van schoon.

Vrijdag 26 oktober hebben we een toeristisch "rondje" Kathmandu gedaan. Eerst met de taxi naar een van de belangrijkste Boedhistische tempels van Nepal: Boudnath. Het is een indrukwekkende gebeurtenis om daar rond te lopen.

Daarna zijn we naar de Hindustanse tempel Pashupatinath gewandeld, daar waar de openbare lijkverbrandingen plaatsvinden. Blijft voor ons wel een beetje vreemd dat dat allemaal in de buitenlucht gebeurd, terwijl elke buitenstaander daar naar kan gaan staan kijken. 

Vervolgens zijn we via het centrum (voor een lekker Nepalees diner) weer terug naar ons hotel gewandeld. Wat wel weer een spannende gebeurtenis was omdat de stroom in grote delen van de stad was uitgevallen, wat het ook lastig maakte om een taxi te pakken.

Zaterdag 27 oktober (de laatste dag) zijn we naar Durban Square in Patan gewandeld (niet ver van ons hotel, want dat lag ook in Patan). Eigenlijk is deze Durban Square meer bezienswaardig dan die van Kathmandu. Er staan meer bijzondere gebouwen en het is er minder chaotisch dan in Kathmandu.

's-Middag nog even geralexed bij het hotel in afwachting van de terugreis, om toch zo uitgerust mogelijk de lange vliegreis te "overleven".

Dus tegen zes uur 's-avonds vertrokken we om via Doha, waar we 's-nachts na een paar uur wachten, doorvlogen naar Munchen. Daar in de vroege ochtend ook nog wat extra geduld moesten opbrengen, omdat wegens kou en sneeuwval alle vliegtuigen voor vertrek een anti-vorstbehandeling kregen. Daardoor landden we uiteindelijk een dik uur later in Amsterdam. Zo net na half twee zondagmiddag waren we weer thuis na een hele mooie vakantie !

September 2012

6 september zijn Louise en ik naar de Paralympics in Londen geweest. Dat was een geweldige belevenis. We hadden geluk dat er nog kaartjes waren voor de ochtend-sessie in het Olympisch Stadion, wat die was helemaal vol. We hebben daar diverse atletiekonderdelen gezien met als hoogtepunt (vonden wij) het hink-stap-springen voor visueel-gehandicapten. De coach klapt ze daadwerkelijk naar de afzetbalk en ze springen nog echt ver ook.

's-Middag zijn we naar de zaal geweest waar we het tafeltennis (voor teams) gezien hebben. Nederland mocht tegen China en ging kansloos te onder. Echter precies in de hoek waar we zaten speelden Polen tegen Zweden, en dat ging heel gelijk op. Elk potje eindigde in 3-2, dan voor Polen en dan voor Zweden. Polen trok aan het langste eind door ook de laatste wedstrijd met 3-2 te winnen.



Zaterdag 8 september hebben we beide meegedaan aan de kwart-triathlon van Spijkenisse. Die ging voor zowel Louise als voor mij niet slecht. Ik finishte na twee uur en zesendertig minuten, dat was iets beter dan vorig jaar. Louise deed er twee uur en vijfenvijftig minuten over en was ook tevreden.

Zaterdag 15 september naar De Kuip geweest om Feyenoord tegen PEC Zwolle te zien winnen met 2-0.

Donderdag 20 september naar 013 (Tilburg) om de band Flying Colors te beluisteren.
Het werd een geweldig optreden die lang niet zo ruig was als de namen van de bandleden deden vermoeden.
Onder andere: Mike Portnoy (Dream Theater), toetsenist/zanger Neal Morse (Spock’s Beard) en gitarist Steve Morse (Deep Purple). Een recensie hierover lees je via deze link.

Vanaf 27 september hadden we vakantie (en dat verslag wordt dus het volgende blog-onderwerp).

Augustus 2012

• De eerste augustus mosselen wezen eten in Vlissingen (de eerste van het seizoen). In “ons” vaste restaurant Solskin op de boulevard. Samen met Louise’s broer Ko. Ze waren weer lekker, en het was een gezellig etentje.
•  Vrijdag 3 tot en met zondag 5 augustus twee fietstochten gedaan. Vrijdag beide racefietsen (van Louise en mezelf) inpakken en inladen in de auto (van Pa). Bagage mee voor twee overnachtingen in twee verschillende plaatsen. Allereerst richting Ardennen voor de eerste toertocht: de Sean Kelly Classic. Op weg naar ons hotel (Saint-Martin) in het dorpje Courtil, zijn we de startspullen wezen ophalen bij Baraque de Fraiture. Dat was zo rond vijf uur, daarna dus naar ons hotel, zo’n 15 kilometer verderop. Het hotel was uit natuursteen opgetrokken en had een mooie tuin, waar we, na ons gemeld te hebben, een plaatselijk lekker bier , genaamd Lupulus, hebben gedronken. Na het bier en de maaltijd toch redelijk op tijd naar bed, om de andere dag een beetje uitgerust aan de tocht te kunnen beginnen. Zaterdagmorgen redelijk op tijd uit bed om na het ontbijt richting Baraque de Fraiture te rijden. Daar was voldoende parkeergelegenheid en konden daardoor op een mooie tijd vertrekken, zo kwart voor negen. Na een tocht van ruim 150km kwamen we tegen vijf weer terug. De route is hier tezien, met alle hobbels en dergelijke. Daarna naar Sittard om zondag de “Dood of de Gladiolen” te rijden. Deze tocht was een stuk rustiger (kwa deelnemers) dan de Sean Kelly Classic en daarom een stuk fijner om te rijden. Onderweg bij de verversingspost water uit de plaatselijke bron gekregen en verder wat een fietser zo tussendoor nodig heeft. De sportdrank was op toen wij kwamen, maar dat werd ons zelfs nabezorgd. Wat een service! Ook de route was heel bijzonder en na wij na afloop begrepen, zocht de parcoursbouwer elk jaar weer naar “nieuwe” heuveltjes. Bij de finish namen wij dankbaar de gladiolen in ontvangst en hebben nog even zitten nagenieten op een terras bij de finish.
• Dinsdag 7 Feyenoord - Dinamo Kiev . . . 0-1. De uitslag zegt voldoende, dus daar wou ik het dan ook bij laten.
• Woensdag 8 ZOOmeravond Blijdorp, dat blijft altijd leuk om ’s-avonds in de dierentuin rond te lopen.
• Maandag 13 de film Moonrise Kingdome in Cinerama gezien met collega Kim. Hele leuke, beetje vreemde film over jeugdliefde.
• Donderdag 16 de Seuterloop in ’s-Gravendeel gelopen. Pittige wedstrijd over 10km, maar wederom tot een goed einde gebracht.
• Zaterdag 18 De Triathlon Binnenmaas getracht te volbrengen, echter door het warme weer is dit niet gelukt. Het zwemmen ging nog redelijk, maar tijdens het fietsen werd de warmte mij teveel en ging het kaarsje langzaam uit. Louise haalde mij na ruim driekwart van het fietsen in. Daarna nog een poging gedaan om te gaan lopen, maar na één heen en weertje van 2 ½ km toch maar gestopt. Bij Louise ging het een stuk beter en die volbracht het dus wel.
• Zaterdag 18 Feyenoord - Heerenveen . . . 1-1
• Woensdag 22 bij Leonard Cohen in het Olympisch Stadion van Amsterdam geweest. Wat een geweldig concert!!!
• Donderdag 23 Feyenoord - Sparta Praag . . . 2-2
• Zondag 26 Vlissingse BruggenRace over 2500m gezwommen. Dit was in het kanaal van Walcheren. Start vanaf Souburg en finish in Het Dok in Vlissingen. Ik redde het net binnen het uur, en dat is niet slecht voor mij als “niet-zwemmer”.
• Woensdag 29 was een druk dagje. Eerst naar de tandarts (controle). Daarna met mijn vader naar het Maasstadziekenhuis (voorcontrole voor de operatie van zijn schouder) en vervolgens naar Vlissingen om met de ZeeZwemRace mee te doen. Louise was daar met Ralph, clubgenoot van RA, al met de trein naartoe. Ik zou daar de zeemijl gaan proberen, terwijl Louise en Ralph voor de kilometer gingen. Dankzij de stevige tegenwind heb ik het niet volbracht. Na een half uur zwemmen kwam ik niet meer vooruit en ben toen maar naar de kant gezwommen. Louise kreeg een kwal in haar gezicht en vond het toen ook beter om te stoppen. Alleen Ralph heeft het van ons drieën volgehouden.

juli 2012

7e – Ekiden bij PAC als team van "B-atleten weggroep" van Rotterdam Atletiek met Marina, Nienke en Teun die 5 kilometer deden. Ralph en ik die 10 kilometer mochten lopen. En het slotstuk van 7,2 kilometer kwam voor rekening van Ruud. We (RAkiden) zijn als 7^e geëindigd bij de mix-teams. Was een mooie happening die zeker voor herhaling vatbaar is. Mede omdat het weer mee zat, want tussen al die regen van de laatste tijd was deze dag zonnig en op tien spettertjes na droog.

9e – Met Philip naar The Amazing Spiderman in Delft geweest. Mooie effecten in 3D, echter toch een beetje te veel amerikaans high-school. Vorige deel zat dan toch iets beter in elkaar (kwa diepgang in het verhaal).

11e – Met Louise naar Diergaarde Blijdorp geweest. Speciale avondopenstelling voor abonnementhouders (ZOOmeravond). Als extra een mooie vogelshow gezien.

18e – Naar een concert van Paul Simon (wegens 25 jaar Graceland) in ZiggoDome (eerste keer in die zaal voor mij/ons) wederom met Louise geweest. Paul kwam een beetje stroef op gang, de afrikanen zorgde voor de juiste vonk.

Het geluid op de zaalvloer was goed, alleen kwam het voor het gevoel van boven (boxen hingen boven het podium). Mooi stereo, waardoor het volgens ons op de tribunes wel wat minder zou moeten klinken (waarschijnlijk valt er daar toch één kant van het geluid een beetje weg). Helaas was het zich zeer slecht, de zaal is te lang, en als je niet vooraan staat en geen twee meter lang ben zie je eigenlijk niets (behalve die enkele beelden van het scherm boven het podium). Wanneer richten ze een concertzaal zo in dat ook kleinere mensen op de staanplaatsen wat kunnen zien ? Mooi voorbeeld van goede popzaal kwa zicht is 013 in Tilburg !

25e – Ook met Louise naar de oefenwedstrijd van Feyenoord tegen Mallorca wezen kijken. Feyenoord voetbalde best aardig, echter het heeft duidelijk een spitsenprobleem. Verder was het een aardig pot voetbal (0-0).

26e –  Alweer met Louise (het houdt niet op) op de fiets naar Wateringen geweest om daar de jaarlijkse wielerronde te aanschouwen. De profs maakten er weer een mooie wedstrijd van. De winnaar was Laurens ten Dam voor Ivan Basso en Karsten Kroon.

30e – En met Philip naar The Dark Knight Rises (Batman) in Cinerama Rotterdam wezen kijken. Een “mooie” film als je van Batman hou. Paste mooi in de trilogie van regisseur Nolan. Er zaten genoeg verrassende momenten in het verhaal (al was natuurlijk duidelijk dat “goed van kwaad” ging winnen.


Het sportieve scorebord van deze maand:

• Zwemmen: 3x in De Schie - totale afstand ongeveer tweeeneenhalve kilometer
• Fietsen (zonder woon-werk) : vijfenveertig kilometer
• Lopen (een wedstrijd (10km), verder alleen trainingen): ruim honderdvijftig kilometer
• Verbruik: ruim vijfduizendachthonderd Kcal  (ruim 8 zakken friet van 200 gram, maar wel zonder mayo)

Beter laat dan nooit: juni 2012

Ondanks dat het alweer een tijdje juli is wil ik toch nog even terugkomen op een paar leuke gebeurtenissen van juni.

• De eerste (vrijdag) begon behoorlijk goed en leuk. Ik ben toen samen met Louise naar Theo Maassen in het Nieuwe Luxor wezen kijken. En ondanks dat Theo een PSV-er is valt er best om te lachen. Ook maakt hij van tijd tot tijd duidelijk dat de wereld soms toch anders in elkaar steekt als we geloven en dat we daarom best wel eens aan andere mogen aanpassen  en/of tolereren.
• Zaterdag (tweede) zijn we op de fiets vanaf Overschie naar Breskens gereden. ’s-Morgens rond tienen met een mooi zonnetje en een windje in de rug vertrokken. Via de Maastunnel en door het Zuiderpark langs Barendrecht. Vervolgens via de Heinenoordtunnel door de Hoeksche Waard om daarna via de Haringvlietbrug en over de Volkeraksluizen Noord-Brabant in. In Brabant via de “wereldsteden” Heijningen en Dinteloord langs Steenbergen naar Halsteren, waar we koffie met lekkers hebben genuttigd. Daarna een klein puzzeltochtje langs Bergen op Zoom om bij de Schelde-Rijnverbinding te komen. Gelukkig waren de fietsknooppunten en de aanwijzingen van andere fietsers voldoende om de Oostelijke Schelde-Rijnweg, die langs de sluizen loopt, te vinden. Net op tijd zijn we naar de andere kant van het kanaal overgestoken, via de Bathseweg, om bij de Zandvlietsluis te komen. Vervolgens door een gedeelte van het Belgische industrie gebied, wat verrassend veel op ons Botlekgebied lijkt, naar Fort Lillo. Daar onze boterhammen genuttigd en een kleine wandeling gemaakt. Via de veerboot de Schelde overgestoken naar het spookdorp Doel (het grootste deel van de huizen staat leeg). Daar weer op de fiets gestapt langs de kerncentrale van Doel zigzaggend België weer achter ons gelaten en Zeeuws-Vlaanderen binnengereden (vlak langs de Hedwigepolder). Op de dijk bij Emmadorp een blik over het Verdronken Land van Saeftinghe geworpen. Via de gehuchten Paal, Kruispolderhaven, Lamswaarde, Kuitaart en langs De Vogel (een kreek) en weer via Hengstdijk en Reuzenhoek naar Terneuzen om daar, voordat we het Kanaal Terneuzen Gent overstaken, op een terras nog een heerlijke verfrissing tot ons te nemen (hoe poëtisch kan een koude cola worden omschreven?). Na de cola de laatste 25 kilometers, via de sluizen van Terneuzen en langs de Braakmankreek, onderlangs de zeedijk (helaas de landkant) van de Westerschelde. Nog twee gehuchten gepasseerd met de mooie namen: Hoofdplaat en Nummer Een. Moe maar heel voldaan kwamen in Breskens aan. De slaapplaats hebben we maar zo dicht mogelijk bij de pont opgezocht, het werd Hotel-Restaurant de Milliano. De fietsen konden mooi in de kamer geparkeerd worden, echter er was geen diner meer mogelijk (want daarvoor moest gereserveerd zijn, al met al was de prijs-kwaliteitverhouding niet positief). Dus het dorp in om bij eetcafé Centraal op het terras een hapje te doen. Ook daar viel de bediening niet op door uitmuntende interesse in de klant. Na de maaltijd weer terug naar het hotel gewandeld om toch maar op tijd naar bed te gaan.
• Zondagmorgen redelijk op tijd uit bed voor een stevig ontbijt, wat wel nodig was want het weer was een stuk minder aantrekkelijker geworden. De wind zou de hele dag op onze kop staan en of we het droog zouden houden was ook nog maar de vraag. Tijdens het ontbijt was het niet bepaald erg droog. De oversteek naar Vlissingen was gelukkig een makkie, want het veer ging volgens schema en na een klein kwartiertje stonden we in Vlissingen. Op naar huis via Middelburg en Vrouwenpolder over de Stormvloedkering en de Neeltje Jans naar Schouwen om in Burgh-Haamstede koffie met te doen. Dat was dan ook een mooi moment om even geen wind te voelen, al hadden we gelukkig alleen nog maar een beetje nattigheid gehad. Na de koffie en ruim vijfenveertig kilometer bij Ellemeet Zeeland uit en via de Brouwersdam Zuid-Holland bij Ouddorp binnen te rijden. Bij Stellendam de Haringvlietsluizen overgestoken naar Hellevoetsluis. Daarna via een oud tramlijnfietspad bijna helemaal rechtdoor via Zuidland naar Spijkenisse. Daar de Oude Maas over via de Spijkenisserbrug naar Hoogvliet, om bij Pernis de Nieuwe Maas onderdoor via de Beneluxtunnel. Na zo’n 110 kilometer konden we thuis genieten van een warme douche. De eerste racefietskilometers van dit jaar zitten er dus weer op (ruim 275 kilometer).
• Vrijdag 8 juni was ons "jaarlijks" concert van De Dijk, deze keer in De Boerderij (Zoetermeer). Samen met Louise en twee vrienden, waarvan één van hen (Beatrijs) van oorsprong uit Zoetermeer komt, maar nog nooit in de "nieuwe" Boerderij was geweest. Dan is De Dijk een zeer geschikte band om deze hernieuwde kennismaking te ondergaan. Het concert was als vanouds van hoge kwaliteit, het geluid was uitstekend en de band goed op dreef. Al was het eigenlijk wel een beetje jammer dat Huub van der Lubbe een deel van het publiek er op moest wijzen dat een concert toch veel leuker is als je de mobiele apparaatjes in je zak laat zitten. Gelukkig hielp die opmerking wel en werd het een zeer geslaagde avond.
• Zaterdag was mijn verjaardag. Wegens de voetbalperikelen niet veel aandacht aan besteed. Alleen samen met Leon (loopvriend) een, voor mij nieuwe, whiskywinkel wezen bezoeken en daar goede zaken gedaan. Leon heeft daarna bij ons een hapje meegegeten, om daarna de eerste domper van het EK mee te maken.
• Woensdag de dertiende, oftewel de tweede woensdag van juni, was de jaarlijkse Buitensluisse Paardenmarkt in Numansdorp (waar ik bijna geboren, maar vooral getogen ben). Dit jaar toch maar wat vroeger als voorgaande jaar (wel op de fiets) er naar toe gegaan om 's-avonds op tijd thuis te zijn voor de voetbalwedstrijden (oh wat een spijt). Dit jaar was de Paardenmarkt voor de driehonderdste keer (volgens de legende) en dat resulteerde in heel veel paarden. Nog nooit had ik er zo veel zien staan op de markt, over de driehonderd (wat het streven was). Na gezellig met wat oude vrienden en bekenden een biertje te hebben gedronken, weer op de fiets naar huis (die bij mijn vader geparkeerd stond). Wederom was dat eigenlijk niet echt nodig want Nederland verloor ook de tweede wedstrijd.
• Vrijdag de vijftiende (trouwdag) was Louise niet echt vroeg thuis, maar nog wel ruim op tijd om samen te eten. Daarna ben ik (alleen) naar Lantaren Venster gefietst om naar Van Dyke Parks te luisteren. Een vreemde man, met vreemde liedjes die in een prettige sfeer gebracht werden. Een best wel memorabel concert door een Amerikaan met Nederlandse roots.
• Zaterdag (16) wederom naar Numansdorp, deze keer gebracht door Louise met de auto. Louise ging verder Vlissingen om bij de triathlon van Vlissingen te gaan kijken en zelf haar wetsuit uitproberen in zee. Ik dus bij pa koffie gedronken en daarna naar de voetbalvereniging N.S.V.V., waar de inschrijving was voor de Ambachtsheerlijkheidloop (georganiseerd door A.V. Spirit). Deze jaarlijkse hardloopwedstrijd gaat door de voormalige ABH, waar ik in mijn jonge jaren nog gewoond heb. Het was die dag zelfs mooi weer en een beetje warm. Na tien kilometer net binnen de drieënveertig minuten kwam ik over de finish. Best wel weer tevreden, nog wat nagebabbeld met voormalige clubgenoten, ging ik weer richting mijn vader om daar nog wat te drinken. Vervolgens op de "afrikafiets" (die daar nog stond, sinds een half jaar) naar huis gereden. Een mooie sportieve dag achter de rug !
• Maandag 25 juni ben ik samen met Philip naar Cosmopolis in Cinerama geweest. En behoorlijk vreemde film over een man die rare zaken doet in de valutahandel, en dat allemaal vanuit een verlengde limousine.

De totale sportaktiviteiten behelsde:
150 kilometer hardlopen (of wat er voor door moet gaan)
280 kilometer op de racefiets weggetrapt

De leuke dingen van mei 2012, waaronder de Roparun

• dinsdag 1 mei naar de Spiekmanlezing in de Pelgrimskerk geweest. Verzorgd door de P.v.d.A. met als lezer/verteller Maarten van Rossem. 
• woensdag 2 meinaar Feyenoord – Heracles in de Kuip, door Feyenoord ruim gewonnen met 4-1 wat uiteindelijk resulteerde in de tweede plaats van de Eredivisie.
• donderdag 3 mei een reguliere clubtraining bij Rotterdam Atletiek.
• maandag 7 mei samen met Philip naar de film Intouchables in LantarenVenster. Een geweldige leuke en goed gespeelde Franse film.
• dinsdag 8 mei gewoon een rondje thuis gelopen.
• donderdag 10 mei naar het IJssellandziekenhuis voor de uitslag van het snurkonderzoek. Daar te horen gekregen wat Louise en ik al wisten: "U heeft geen apneu, u snurkt". Wellicht dat een anti-snurkbeugel uitkomst biedt (die dus maar besteld en dat gaat tot nu toe best goed).
• 's-avonds de laatste Roparunvergadering van ons team "Runningteam Korendijk". Niets bijzonders, alleen de laatste puntjes op de i.
• zaterdag 12 mei wederom een rondje om het huis gelopen.
• 's-avonds naar de voorstelling De Ploeg – Het einde der tijden geweest in het Nieuwe Luxor. Hilarisch toneel over het einde der tijden zoals voorspeld volgens de Maya-kalender (of toch niet).
• zondag 13 mei de play-off-wedstijd Sparta - Willem II op het Kasteel bezocht. Helaas kon Sparta niet winnen, dus geen vervolgwedstrijd afdwingen voor eventuele promotie naar de Eredivisie.
• dinsdag 15 mei bij Rotterdam Atletiek onderworpen aan een Fartlektraining in Park Zestienhoven.
• woensdag 16 mei het toneelstuk De Prooi gezien in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag. Hoe ABN/AMRO ten onderging aan onder andere WorldOnline en overig financieel wanbeheer. Goed gespeeld met een eenvoudig doch geweldig decor.
• zaterdag 19 mei voor de eerste keer dit jaar op de racefiets. Vanaf huis bij mijn vader op de koffie en daarna via de westkant van de Hoeksche Waard en het pontje van Nieuw-Beijerland terug naar huis.
• donderdag 24 mei de laatste loodjes gelegd voor de Roparun in Park Zestienhoven met de club, lekker de spieren losgemaakt.
• zaterdag 26 was het dan zover. Om 12:00 uur verzamelde ons team, Runningteam Korendijk (startnummer 121, sinds jaar en dag - 10 jaar) zich in Zuid-Beijerland bij de Eendrachtshoeve. Vrolijk werd de boel ingepakt en reisklaar gemaakt. Om twee uur vertrokken we richting Parijs om ruim op tijd aanwezig te zijn. Daar hebben we eerst onze warme maaltijd genuttigd en vervolgens wat over het terrein gebanjeerd. Ons team mocht pas om 01:02 (zondag 27 mei) starten. Dit omdat we als verwachtte gemiddelde snelheid 13,8 kilometer per uur hadden opgegeven. Ik startte in de tweede shift zo net na drieën. Het was geweldig goed weer om te Roparunnen, lekker warm, droog en niet te veel wind. Zelfs 's-nachts kon er in korte broek gelopen worden. Zondag was het overdag ietsje te warm, maar dat mocht de pret en de snelheid niet drukken. Voordeel van dit mooie weer is dat op de 'rustplekken' je alles buiten kan doen. Masseren, koffie drinken, eten en wat al niet meer. Maandag was iets koeler en vanaf de Nederlandse grens een stuk drukker langs het parcours. En dat gaf weer een beetje vleugels. De snelheid ging zelfs weer een klein beetje omhoog. We finishte uiteindelijk met een gemiddelde van 14,02 km/u (negende plaats) op de Coolsingel. Moe en zeer tevreden kan ons team weer terugkijken op een geslaagde RoPaRun !

De loopactiviteiten stelde buiten de RoPaRun niet zoveel voor.

In totaal maar 8x bezig geweest en bij elkaar zo'n 150 kilometer gelopen (waarvan ongeveer 65x 1km tijdens de RoPaRun).

Aantal calorieën voor deze maand waren 10.863 calorieën

Als het regent in mei is april (en de RotterdamMarathon) voorbij ;-)

Wat heeft april dan allemaal voor leuke dingen gebracht, hieronder een kleine bloemlezing.

• Zondag 1 april was gelukkig niks bijzonders, gewoon een lange duurloop (ruim 21 kilometer) gedaan ter voorbereiding van de marathon van Rotterdam.
• Maandag 2 april naar de film Haywire (Cinerama) geweest, best spannend en een verrassend einde (ben er nog niet helemaal uit hoe het precies in elkaar zat).
• Dinsdag en donderdag een gewone clubtraining gedaan bij Rotterdam Atletiek.
• Vrijdag 6 april iets compleets anders (voor mij zeker). Samen met Louise naar de Matthäus Passion in de Doelen. Ik vond het heel bijzonder en vooral heel knap dat de zangers zonder versterking over het orkest heen zingen (en hoorbaar).
• Zaterdag 7 april zijn Leon en Marianne wezen kaasfondueën (dat kon nog net een dikke week voor de marathon).
• Zondag 8 april samen met Louise naar de KNVB-Bekerfinale in De Kuip geweest. PSV won zeer eenvoudig van Heracles. Al met al was het krachtsverschil te groot voor een leuke pot voetbal (vorig jaar was FC Twente-Ajax een stuk mooier).
• Maandag 9 april samen met Louise naar de film Shame (LantarenVenster) geweest. Zeer controversieel en gewaagd (soms bijna pornografisch), een schokkend verhaal over seksverslaving.
• Dinsdag en donderdag de laatste loodjes voor de marathon bij de club gedaan.
• Zaterdag 14 april zelfs de wedstrijd Feyenoord-Excelsior laten schieten om zo uitgerust mogelijk aan de start van de marathon te staan.
• Zondag 15 april was het eindelijk zover,
  
  waar al die hardlooptrainingen het afgelopen jaar goed voor waren: de Marathon van Rotterdam. De omstandigheden waren, zeker voor mij best gunstig. Lekker fris, flauw zonnetje en helaas een redelijk windje (had wat minder gemogen). De start was dit jaar een half uurtje eerder dan de jaren ervoor (nu om 10:30), dus zo net na negenen op de fiets richting de Coolsingel om in het Hilton Hotel te melden bij onze trainer Dick Eduard, die daar zoals gebruikelijk een kamer geregeld had zodat de RA-atleten dicht bij de start en zich in alle rust konden omkleden. Om kwart over tien vertrokken we (clubgenoten Jan, Paul, Ruud en ik) richting het startvak (C), waar we ook Ralph tegenkwamen. Rustig wachtend hebben we Lee Towers aangehoord en om precies half elf werd het kanon afgevuurd. Geprobeerd zo rustig mogelijk te vertrekken om het schema van rond de drie uur vijftien te gaan halen. De eerste vijf kilometer samen met Ralph opgelopen en kwam door in 22 minuten en 28 seconden (eigenlijk iets te snel). Zo rond de zesde kilometer Ralph maar laten gaan, want die ging op dat moment toch iets te snel voor mij. De tien kilometer doorkomst was dan ook sneller dan verwacht (21 minuten 38 seconden, de snelste serie van 5km). Vervolgens weer een beetje terug in het ‘oude’ ritme van zo rond de 22:15 per vijf kilometer. Onderweg een keertje naar Louise kunnen zwaaien en wat andere bekenden. Bij de verversingspost van de dertig kilometer hoorde ik Ralph ineens roepen, die vlak daarvoor door de man met de hamer geraakt was. Helaas in het bos geen Louise meer gezien, daardoor ging het waarschijnlijk toch iets moeilijker de laatste zeven kilometer (het tempo ging omlaag naar 23:15 per 5km).  Moe, maar zeer voldaan liep ik door de finish na 3 uur 8 minuten en 49 seconden (toch sneller dan verwacht). Na wat stukjes banaan en een bekertje thee genuttigd te hebben (helaas geen Louise) terug naar Hilton. Daar Louise gebeld, die net te laat terug op de Coolsingel was. Even bijkletsen met de andere lopers, douchen en vervolgens op de fiets naar huis om de ‘Amstel’ te kijken onder het genot van welverdiende pizza met bier.
• Dinsdag 17 april stond er een mini-RoPaRun gepland in Piershil, echter omdat ik nog niet zo goed met mobiele telefoons om kan gaan, had ik het bericht van onze team-kaptein gemist dat het gebeuren was afgelast wegens overvloedige regen. Ik kreeg het pas in de gaten toen ik in de buurt van de Beneluxtunnel twee keer gebeld werd. ‘Gelukkig’ stond ik in de file, waardoor ik het er maar op waagde om terug te bellen, toen kreeg ik het bericht alsnog te horen. Dus na een uurtje filerijden was ik weer thuis ;-)
• Donderdag 19 april ging de mini-RoPaRun wel door in Numansdorp, echter daar waren niet echt veel kinderen op af gekomen (bang voor regen?).
• Vrijdag 20 april hadden we twee mini’s bij scholen op Zuid (Pendrecht). Daar was het zeer druk en bijzonder gezellig, dat maakte weer veel goed.
• 
  Maandag 23 april ben ik voor onderzoek naar mijn slaapgedrag (snurken) in de bedrading gelegd door het IJssellandziekenhuis, hiermee moest ik een nacht slapen zodat er kan worden bepaald wat er aan mijn gesnurk gedaan kan worden.
• Dinsdag 24 april maar eens voorzichtig bij de club wezen ‘trainen’, met andere woorden rustig lopen en geen gekke dingen.
• Donderdag 26 april al weer iets meer gedaan, maar nog wel rustig aan.
• Zondag 29 april naar de topper Feyenoord - AZ (1-0), een hele mooie en spannende wedstrijd. Daarmee kwam Feyenoord op de tweede plaatst terecht en barstte De Kuip bijna uit z’n voegen.

En tot slot nog het sportieve overzicht:

• 12x rennen (11x trainen, 1 wedstrijd)
• langste afstand 42,2km (marathon) 
• totaal ruim 200km
• dik 19 uur
• 14.600 Calorieën